Newsitamea.gr
ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΒΙΝΤΕΟ ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΑΜΕΑ

“Ναι, μπορώ εάν..” – Διεξαγωγή καμπάνιας για τη βελτίωση της πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία

Ακολουθήστε μας στο GOOGLE NEWS και FACEBOOK

willpike2

Ο Γουίλ Πάικ,  είναι ένας δημιουργός παιχνιδιών από το Λονδίνο, ο οποίος μετέτρεψε σε παρωδία τη διαφήμιση Superhumans (Υπεράνθρωποι) που είχε προβληθεί από το Κανάλι 4 στη Βρετανία. Η παρωδία του έχει γίνει ευρέως γνωστή καθώς έχει πάνω από μισό εκατ. προβολές. Δέκα χιλιάδες άτομα έχουν υπογράψει υπέρ του αιτήματός του προς τις δύο αλυσίδες πολυκαταστημάτων που προβάλλονται στη διαφήμιση, όσον αφορά την παροχή καλύτερης πρόσβασης στα άτομα με αναπηρία.

Σ’ αυτό το μπλογκ, αναφέρεται στα γεγονότα που τον ώθησαν σ’ αυτήν την καμπάνια και μιλάει για την αλλαγή που θέλει να δει να πραγματοποιείται.

«Το 2008 πήγα στην Ινδία και στο δρόμο της επιστροφής, σταματήσαμε στο Μουμπάι. Στο ξενοδοχείο στο οποίο διέμενα έγινε τρομοκρατική επίθεση. 168 άτομα σκοτώθηκαν, εγώ τραυματίστηκα στη σπονδυλική στήλη και έμεινα παράλυτος από τη μέση και κάτω»

Επηρεασμένος από τους Παραολυμπιακούς

«Έπειτα από τη διεξαγωγή των Παραολυμπιακών Αγώνων στο Λονδίνο, έτρεφα την ελπίδα πως οι διάφοροι χώροι θα αρχίσουν να γίνονται περισσότερο προσβάσιμοι. Μάταια όμως. Δύο βδομάδες πριν από τους φετινούς αγώνες, ήρθα σε επαφή με το φίλο μου, τον Χέιντον Πράους, του μίλησα για την ιδέα μου και αυτός συγκέντρωσε μία ομάδα ανθρώπων έτσι ώστε να μπορέσουμε να στήσουμε τη διαφήμιση. Σκηνοθέτης ήταν ο Ερόλ Ετιέν, ο οποίος έκανε εκπληκτική δουλειά, δημιουργώντας μία εξαιρετική διαφήμιση, επαγγελματικού επιπέδου.

Μέσω της διαφήμισης γίνεται αναφορά στους Παραολυμπιακούς Αγώνες καθώς το μήνυμα που ήθελα να περάσω ήταν το πώς η καθημερινή ζωή μοιάζει με Παραολυμπιακό άθλημα για όλους τους χρήστες αναπηρικού αμαξιδίου. Παρόλο που οι Παραολυμπιακοί ήταν η πηγή έμπνευσής μου, τα προβλήματα αυτά παραμένουν και μετά το πέρας τους. Και αυτό δεν είναι μόνο δικό μου πρόβλημα αλλά και ένα παγκόσμιο ζήτημα, το οποίο αποδεικνύει πως υπάρχει πλήρης αδιαφορία για τα άτομα με αναπηρία. Αυτό δεν το λέω μόνο εγώ. Μοιράζομαι τις εμπειρίες μου για να γίνουν τα αιτήματά μας πιο ισχυρά και να ακουστούν καλύτερα. Οι ατομικοί αγώνες μετατρέπονται σε κοινωνικό ζήτημα.

Η διαφήμισή μας σε καμία περίπτωση δεν κριτικάρει τους Superhumans.  Αντίθετα, τους ενισχύει. Το κανάλι 4 ξεκίνησε τον αγώνα για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία και μας παραχώρησε τη σκυτάλη. Δεν γνώριζε σε ποιον θα την έδινε, απλώς έτυχε να είμαι εγώ. Αξιοποίησα το αντίκτυπο που είχε η διαφήμισή τους και προώθησα περαιτέρω το μήνυμα. Η διαφήμισή μου δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς τη δική τους συμβολή και κάθε επιτυχία μας είναι και δική τους».

willpike4-cropped

Το αίτημα

«Έχω ερωτηθεί για το λόγο για τον οποίο επέλεξα να απευθύνω το αίτημά μου στα καταστήματα American Apparel  και Caffè Nero και η ειλικρινής μου απάντηση είναι ότι απλώς ο κλήρος έπεσε σε αυτά. Τραβούσαμε πλάνα σε κεντρικό δρόμο του Λονδίνου και απλώς έτυχε να είναι αυτά τα καταστήματα που δεν παρείχαν πρόσβαση σε αναπηρικά αμαξίδια. Επίσης, είναι σημαντικό και το ότι δεν εστιάσαμε σε ατομικές επιχειρήσεις  και αυτό επειδή, ενώ και αυτά φέρουν ευθύνη, οι μεγάλες αλυσίδες είναι αυτές που ευθύνονται κυρίως και αδιαφορούν για τους πολίτες. Επίσης, θα μπορούσαν μ’ αυτόν τον τρόπο να επηρεαστούν και άλλα καταστήματα.

Δεν είναι ότι γενικά οι άνθρωποι δεν σκέφτονται αλλά απλώς ότι η φροντίδα προς τα άτομα με αναπηρία δεν αποτελεί μέρος της κοινωνικής τους συνείδησης. Μόνο εάν εμφανιστεί κάποιος και θίξει το θέμα της πρόσβασης θα αλλάξουν τα πράγματα.

Στη διαφήμιση μίλησα με κάποιους εργαζόμενους που αισθάνθηκαν άσχημα και ήθελαν να βοηθήσουν όμως αυτοί είναι οι τελευταίοι που φταίνε. Οι μόνοι υπεύθυνοι για το θέμα της πρόσβασης των αναπήρων και της ένταξης είναι οι εταιρείες στις οποίες εργάζονται. Το να θεωρεί κανείς πως οι δύσμοιροι υπάλληλοι πρέπει να βρουν τη λύση δείχνει ανευθυνότητα. Ελπίζω πως το American Apparel  και το Caffè Nero θα καταλάβουν τι εννοώ. Έτσι θα προστατέψουν το προσωπικό τους από το να αναγκαστεί να βρεθεί αντιμέτωπο με αυτές τις αμήχανες και περίεργες καταστάσεις».

will-pike-fa

 Λογικές προσαρμογές

«Σύμφωνα με τη νομοθετική ρύθμιση περί Ισότητας, σε όλα τα κτίρια και τους δημόσιους χώρους πρέπει να γίνουν λογικές προσαρμογές προκειμένου να διασφαλιστεί πως τα άτομα με αναπηρία δεν βρίσκονται σε μειονεκτική θέση όταν χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες τους.

Παρόλα αυτά, για να βρεθούν οι δημόσιοι χώροι ως ελλειπείς, θα πρέπει οι ίδιοι οι πελάτες των εκάστοτε επιχειρήσεων να τονίσουν τις ατέλειες και τις ανεπάρκειές τους. Εάν η ίδια η επιχείρηση δεν κάνει κάτι όσον αφορά την έλλειψη παροχών, οι πελάτες είναι αυτοί που πρέπει να θίξουν το πρόβλημα και να κάνουν μήνυση. Και αυτό σημαίνει ότι όλα τα άτομα με αναπηρία, είτε παίρνουν επίδομα είτε όχι, όλα αυτά τα άτομα που δυσκολεύονται να βρουν εργασία ή να βγουν από το σπίτι είναι εκείνα που πρέπει να ξεκινήσουν αυτή τη νόμιμη διαδικασία, όσο χρονοβόρα και ακριβή και αν είναι.

Ελπίζουμε πραγματικά πως αυτή η διαφήμιση, παρόλο που απευθύνεται κυρίως στο Caffè Nero και το American Apparel, θα μπορέσει να συμβάλει στη διόρθωση αυτού του ελαττωματικού και πραγματικά γελοίου συστήματος. Δεν χρειάζεται κάθε άτομο με αναπηρία να στοχοποιήσει κάποιο πολυκατάστημα. Την ευθύνη για τη διευκόλυνση της πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία, τη συμμόρφωση των καταστημάτων και τη διασφάλιση της χρηματοδότησης γι’ αυτόν το σκοπό πρέπει να την έχει η Κυβέρνηση και τα Συμβούλια. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα καταστούν εφικτές αυτές οι λογικές προσαρμογές.

Ο κόσμος ίσως πιστεύει πως αυτές οι μικροαλλαγές όπως η διασφάλιση της ελεύθερης πρόσβασης, δεν θα έχουν πολύ μεγάλη επιρροή στο σύνολο του πληθυσμού. Όμως, οι προσαρμογές αυτές είναι πολύ χρήσιμες για τους λίγους που με τη σειρά τους θα επηρεάσουν θετικά τις σχέσεις μας με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Μ’ αυτόν τον τρόπο, όλη η κοινωνία θα γίνει προσβάσιμη και καλύτερη για όλους. Γι’ αυτό δημιουργήθηκε το χας ταγκ #AccessForEveryone (Πρόσβαση για Όλους)».

Τι θα ακολουθήσει;

«Ίδωμεν! Δεν έχω έρθει σε επικοινωνία με το Caffè Nero και το American Apparel, αναρωτιέμαι όμως εάν κάποιος θα μπει στον κόπο να ενημερώσει τα «μεγάλα αφεντικά». Θα ήθελα πραγματικά να έρθει κάποιος από τους υψηλά ιστάμενους και να μου πει: «Ισχυρίζεστε πως δεν παρέχουμε ελεύθερη πρόσβαση στα παραρτήματά μας; Σωστά, θα πρέπει να επιβληθούν ποινές»!  Φυσικά, κάτι τέτοιο είναι υπερβολικό όμως κατά βάθος αισιοδοξώ.

Και οι δύο αλυσίδες έχουν μία πραγματική ευκαιρία να στρέψουν αυτήν την κατάσταση από το κακό προς το καλό, εάν δράσουν ανάλογα. Εάν αναγνωρίσουν πως σφάλλουν και κάνουν μετατροπές, θα ξεφύγουν από αυτή τη δυσφήμιση και θα αποκτήσουν πολύ καλή φήμη. Τους δίνω κάθε ευκαιρία να χειριστούν αυτήν την κατάσταση με μεγαλοψυχία, ταπεινότητα και με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης τους. Εάν αδιαφορήσουν, θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να επισημάνουμε την ανικανότητά τους.

Και αυτό θα τους κάνει να χάσουν πολλή από την πελατεία τους. Πολλοί έχουν πάρει θέση λέγοντας πως θα μποϊκοτάρουν αυτά τα καταστήματα μέχρι να αρχίσουν να δραστηριοποιούνται. Εάν όλοι κάνουμε το ίδιο, εάν αυτό γίνει το βασικό μας αίτημα, τότε, ενωμένοι, μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα».

Η ιστορία του Γουίλ είναι ένα λαμπρό παράδειγμα που αποδεικνύει ότι τα άτομα με αναπηρία μπορούν να έχουν φωνή και να διεκδικούν με θάρρος τα δικαιώματά τους ως καταναλωτές. Και αυτό προωθεί και η Επιτροπή Extra Costs Commission.  Πρόκειται για μία ανεξάρτητη οργάνωση της οποίας αντικείμενο είναι η ανεύρεση τρόπων για τη μείωση των εξόδων στα οποία υποβάλλονται τα άτομα με αναπηρία. Τον επόμενο μήνα, θα δημοσιευτεί μία αναφορά στην οποία θα αναλύεται η πρόοδος που έχει επιτευχθεί όσον αφορά τις προτάσεις της Επιτροπής για τη μείωση των επιπρόσθετων εξόδων.

Περιγραφή του βίντεο:

Προβάλλεται η διαφημιστική πινακίδα των Παραολυμπιακών Αγώνων. Ζουμάρεται η λέξη «Υπεράνθρωπος». Το ξυπνητήρι χτυπάει στις 7.00πμ. Ένας άντρας που ξαπλώνει στο κρεβάτι, ανοίγει τα μάτια του, σηκώνεται και χαμογελάει.

Περιστρέφεται σε όλο το δωμάτιο με το αναπηρικό του αμαξίδιο. Παίζει μουσική με μία πλαστική, παιδική τρομπέτα. Χορεύει μέσα στο μπάνιο.

Μπαίνει στη μπανιέρα και ενώ κάνει ντους, μιμείται τους στίχους. Φοράει ένα πουκάμισο και αρπάζει το καπέλο του με τη βοήθεια ενός μπαστουνιού.

Φεύγει από το σπίτι, βάζοντας όπως όπως το καπέλο στο κεφάλι του. Κυκλοφορεί με το αμαξίδιό του σ’ έναν πολυσύχναστο δρόμο.
Προσπαθεί να μπει στο Caffè Nero και οι ρόδες του αμαξιδίου σκοντάφτουν στο σκαλοπάτι.

Προσπαθεί να μπει στην πιτσαρία Pizza Express  και μιλάει στη σερβιτόρα για τις τουαλέτες των αναπήρων. Στέκεται στις πίσω ρόδες του αμαξιδίου του και χορεύει στο δρόμο.

Μπαίνει στο American Apparel  και μιλάει στο προσωπικό. Μπαίνει σ’ ένα μπαρ μα σταματάει όταν βλέπει τις σκάλες. Έπειτα κατευθύνεται προς τη ράμπα για τα αμαξίδια και καταφέρνει να μπει μέσα.

Κάθεται μ’ ένα φίλο και πίνει μπύρα ενώ τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους. Στη διαφήμιση γράφει το εξής: «Το να βγαίνεις από το σπίτι μοιάζει με Παραολυμπιακό αγώνισμα για τους χρήστες αμαξιδίων. change.org/accessforeveryone».

Επιμέλεια κειμένου Σωτηριάδου Χριστίνα

Πηγή κειμένου και εικόνων από blog.scope.org.uk

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Όταν το μωρό μου διαγνώστηκε με παιδικό αλτσχάιμερ

Efi Nika

Ρεγγίνα Μακέδου: Η γυμναστική με κράτησε όρθια όταν έκανα χημειοθεραπείες"

Efi Nika

13χρονος νίκησε σπάνια μορφή καρκίνου και κέρδισε μια 2η ευκαιρία στη ζωή

Efi Nika