Κάποιος έγραψε σε μια μητέρα παιδιού με αυτισμό να του κάνει ευθανασία. Διαβάστε την απάντηση της
Η Κάρλα Μπέγκλευ, από το Τορόντο του Καναδά, είναι η μητέρα ενός 13χρονου αγοριού με αυτισμό. Μια ημέρα η Κάρλα έλαβε μια ανώνυμη επιστολή μέσα από την οποία ο συγγραφέας της, της ζητούσε να κάνει κάτι για τον έντονο θόρυβο που έκανε αλλά και την άσχημη συμπεριφορά που είχε ο γιος της.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ο Μαξ περνά τα πρωινά του με τη γιαγιά του Μπρέντα Μίλλσον στο Newcastle.
Το πρωινό της 16ης Αυγούστου η Κάρλα έλαβε μια ανώνυμη επιστολή από ένα γείτονα ο οποίος διαμαρτύρονταν ότι ο θόρυβος που έκανε ο Μαξ ήταν «τρομερός!» και ότι «φοβίζει πολύ τα φυσιολογικά παιδιά μου!»
Ο ανώνυμος συντάκτης της επιστολής έφτανε σε σημείο να γράψει ότι ο Μαξ είναι ένα «εμπόδιο».
«Ποιος θα ενδιαφερθεί ποτέ για αυτόν; Κανένας εργοδότης δεν θα τον προσλάβει ποτέ, κανένα κανονικό κορίτσι δεν πρόκειται να τον παντρευτεί και να τον αγαπήσει και εσύ δεν πρόκειται να ζήσεις για πάντα για να τον προσέχεις!»
Ο συντάκτης της επιστολής ολοκλήρωνε το γράμμα του λέγοντας:
«Προσωπικά, θα έβγαζα όλα τα μη καθυστερημένα μέρη του σώματος του και θα τα δώριζα στην επιστήμη. Τι άλλο καλό θα μπορούσε να κάνει σε κάποιον; Κάντε το σωστό και στείλτε τον αλλού ή κάντε του ευθανασία! Έτσι και αλλιώς, όλοι θα είμαστε καλύτερα χωρίς αυτόν».
«Ποιος λέει αυτά τα πράγματα για ένα παιδί;» αναρωτήθηκε η μητέρα του Μαξ η οποία πάσχει από δευτερογενή προϊούσα πολλαπλή σκλήρυνση που δεν της επιτρέπει να περπατά και να παίζει με τον γιο της.
Αυτή είναι η επιστολή..
..και αυτή είναι η απάντηση της μητέρας όπως δημοσιεύτηκε στο lovethatmax.com
«Αν οι ήχοι του Μαξ ενοχλούν κάποιον, θα ήθελα αυτός ο κάποιος να μου χτυπήσει την πόρτα και να μου το πει με ευγένεια. Δώστε μας την ευκαιρία να απαντήσουμε στις κατηγορίες σας αντί να φέρεστε σαν δειλός. Προτιμώ τους ανθρώπους που έχουν το θάρρος να πουν ανοιχτά όσα σκέφτονται.
Υπάρχουν φορές που με πλησιάζουν διάφορα παιδιά για να με ρωτήσουν: «Γιατί ο Μαξ μιλάει τόσο αστεία;» Οι γονείς τους έρχονται σε αμηχανία. Αλλά αν η μαμά τους δεν επιθυμεί να τα διδάξει να μιλάνε σωστά ή δεν θέλει να τους εξηγήσει ότι ο αυτισμός δεν είναι μεταδοτικός, τότε θα το κάνω εγώ! θα προτιμούσα να απαντώ στις ερωτήσεις των παιδιών παρά να μεγαλώσουν και να γίνουν σαν το είδος των ανθρώπων που γράφουν άσχημα, ανώνυμα γράμματα για τον αυτισμό!
Οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες είναι πρώτα από όλα άνθρωποι. Αντί για άγρια βλέμματα εύχομαι οι άνθρωποι να τους χαρίζουν χαμόγελα. Αντί οι γονείς να θυμώνουν, θα ήθελα να έχουν περισσότερη κατανόηση. Πίστεψέ με, αν η συμπεριφορά του Μαξ καταστρέφει τη μέρα κάποιου άλλου, καταστρέφει ταυτόχρονα και τη δική μου και θα ήθελα να κάνω κάτι για αυτό.
Η επιστολή σας αναφέρει ότι ο Μαξ είναι ένα βάρος, αλλά εγώ πιστεύω ότι είναι ευλογία. Νομίζω ότι είμαι τυχερή. Πόσες μητέρες εξακολουθούν να έχουν τον 13χρονο γιο τους να θέλει ακόμη να κάθεται στον καναπέ και να αγκαλιάζει σφιχτά τη μητέρα του; Να μην φοβάται να δείξει αγάπη και στοργή;»
πηγή : www.dinfo.gr