Είμαι 5 ετών, το σώμα μου είναι σώμα μου… Μην με αναγκάζετε να αγκαλιάζω και να φιλώ κανέναν.
Μην με αναγκάζετε να αγκαλιάζω και να φιλώ κανέναν!
Λέγοντας στο παιδί μας να αγκαλιάσει ή να φιλήσει ένα οικογενειακό φίλο ή συγγενή μπορεί να φαίνεται σαν ένα αθώο πράγμα που πρέπει να κάνουμε, αλλά αυτό θα μπορούσε να είναι και ένα λάθος μήνυμα σχετικά με τους κανόνες της συναίνεσης.
«Είμαι 5», γράφει το μήνυμα και συνεχίζει, «Το σώμα μου είναι το σώμα μου. Μην με αναγκάζετε να δίνω φιλιά ή να αγκαλιάζω!». Η φωτογραφία που θα δείτε παρακάτω δημοσιεύτηκε στη σελίδα «A Might Girl» στο Facebook μαζί με αποσπάσματα από ένα άρθρο με τίτλο «Δεν μου ανήκει το σώμα του παιδιού μου», γραμμένο από τη συγγραφέα και παραγωγό του CNN Katia Hetter.
Σε αυτό ισχυρίζεται ότι με το να διδάσκουμε στα παιδιά να αγκαλιάζουν και να φιλούν ακόμη μέλη της οικογένειας και φίλους, τους μαθαίνουμε ότι τα σώματά τους, δεν τους ανήκουν, αναγκάζοντάς τα να αγγίζουν ανθρώπους που δεν θέλουν.
Από τη στιγμή που δημοσιεύτηκε το post έχει μαζέψει πάνω από 90.000 likes και έχει κοινοποιηθεί πάνω από 165.000 άτομα. Επίσης, ξεκίνησε και ένας διάλογος για το τι οι γονείς πρέπει και τί όχι, να διδάσκουν στα παιδιά τους.
Η Katia Hetter, έμαθε στην κόρη της ένα σημαντικό μάθημα, με μια απλή φράση γράφει το ποστ: «Θα ήθελα να αγκαλιάζεις τη γιαγιά, αλλά δεν θα σε αναγκάσω να το κάνεις!». Η Hetter, αισθάνθηκε ότι ήταν καλή ευκαιρία να διδάξει στην κόρη της ότι «Είναι εντάξει να λεει ΟΧΙ σε κάποιον ενήλικο όταν δεν θέλει να την αγγίζουν, ακόμη και όταν είναι φιλική χειρονομία». Όπως η ίδια εξηγεί, «Ανακάλυψα ότι το σώμα είναι δικό της και όχι δικό μου! Δεν ανήκει στους γονείς της, στη δασκάλα της, στη δασκάλα χορού ή τον προπονητή ποδοσφαίρου. Ενώ θα πρέπει να τους αντιμετωπίζει με ευγένεια, δεν είναι υποχρεωμένη να τους προσφέρει σωματική επαφή για να τους ευχαριστήσει. Και όσο πιο νωρίς μάθει ότι της ανήκει ο εαυτός της τόσο το καλύτερο για εκείνη!»
Κάτω από το post, πολλοί ήταν οι γονείς και περισσότερο οι μαμάδες, που έσπευσαν να πουν ότι συμφωνούν με τη δημοσιογράφο του Cnn και το άρθρο της, καθώς πολλές ήταν οι εμπειρίες που είχαν οι ίδιες.
Όπως έγραψε μία μαμά, «Πολλές φορές θυμάμαι ξένους (και περισσότερο μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες) να έρχονται, να με αρπάζουν με τα χέρια τους, να αγγίζουν τα μαλλιά μου και να μου λένε το πόσο όμορφα είναι. Το μισούσα, δεν μου άρεσε αλλά πάντα πίστευα ότι αν έλεγα «όχι» θα με θεωρούσαν αγενή, οπότε προσπαθούσα να τραβηχτώ λέγοντας, «ευχαριστώ». Τώρα, θέλω η κόρη μου να βάζει τα δικά της όρια στο σώμα της, χωρίς να της λέει κανένας άλλος τι να κάνει!».
«Είχα φίλους που έλεγαν στο παιδί τους να με αγκαλιάζει και να μου δίνει φιλί για “αντίο”. Αυτό το παιδί δεν ένιωθε άνετα μαζί μου και ήταν αμήχανο κάθε φορά. Είπα στους γονείς της ότι είναι “Οκ” και ότι δεν χρειάζομαι αγκαλιά και φιλί, αλλά οι γονείς της συνέχιζαν να την πιέζουν. Ένιωθα άσχημα για το παιδί καθώς ένιωθε ότι δεν του άρεσε όλο αυτό. Έτσι, μια μέρα, κατέβηκα στο ύψος της μικρής, την κοίταξα στα μάτια και της είπα ότι ούτε σε εμένα αρέσει να αγκαλιάζω ξένους και ότι θα ήταν καλύτερο να κάνουμε “κόλλα 5”. Με ένα τεράστιο χαμόγελο μου έκανε το πιο δυνατό “κόλλα 5”!», έγραψε μια άλλη μαμά από κάτω!
Αλήθεια, εσείς τι πιστεύετε; Πρέπει ή όχι τα παιδιά μας να ελέγχουν το σώμα τους; Πρέπει να λένε «όχι» ακόμη και στην αγκαλιά της γιαγιάς, του παππού της θείας και του θείου; Πρέπει να μάθουν ότι τους ανήκει το σώμα τους ακόμη και αν χαρακτηριστούν «αγενή»; Αφήστε μας τα σχόλιά σας, στην παρακάτω φόρμα που ακολουθεί.
Γ.Δ