Οι περισσότεροι γονείς και κυρίως οι μητέρες έχουν τύψεις ότι δεν περνούν πολύ χρόνο με τα παιδιά τους ειδικά τα πρώτα χρόνια της ζωή τους που είναι σημαντικά στην κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξή τους.
Μία νέα μελέτη του Πανεπιστημίου του Εσεξ και του University College του Λονδίνου, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Economic Journal, υποδεικνύει ότι, ναι, είναι ουσιαστικό στην ανάπτυξη του παιδιού ο χρόνος που περνά μαζί του ο γονιός. Ειδικά, όσον αφορά τις μητέρες, ο χρόνος που περνούν με τα παιδιά τους πρέπει να είναι ο μεγαλύτερος δυνατός.
Η μελέτη, η οποία είναι η πρώτη του είδους που πραγματοποιήθηκε στη Βρετανία και ταυτόχρονα μία από τις πρώτες που εκπονήθηκαν παγκοσμίως, εστιάζει κυρίως στο χρόνο που οι μητέρες περνούν με τα παιδιά τους και τις ικανότητες που τελικά αναπτύσσουν αυτά. Όπως προέκυψε, οι γνωσιακές και κοινωνικές δεξιότητες του μικρού παιδιού βελτιώνονται σημαντικά όταν αυτό περνάει περισσότερο χρόνο με τη μητέρα του από τα τρία έως τα επτά του χρόνια.
Αν σε αυτό το διάστημα, το παιδί απασχολείται με εκπαιδευτικές δραστηριότητες όπως η ανάγνωση, η ζωγραφική , τα παιδικά παζλ, ενισχύει τις λεκτικές του ικανότητες. Σημαντικό ρόλο παίζει και το μορφωτικό επίπεδο της μητέρας, αφού όσο πιο υψηλό είναι, τόσο καλύτερη είναι η μαθησιακή εξέλιξη του παιδιού. Αντίθετα, η μητέρα με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο δεν έχει την ίδια θετική επίδραση στο παιδί.
Ιδιαίτερα θετικά είναι τα αποτελέσματα και για τα πρωτότοκα παιδιά τα οποία παρουσιάζουν θεαματική βελτίωση στην ανάπτυξή τους εν συγκρίσει με τα παιδιά που γεννιούνται αργότερα.Για τις ανάγκες της μελέτης χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία που συγκεντρώθηκαν στη Μελέτη της Χιλιετίας και αφορούσαν βρέφη που γεννήθηκαν στη Βρετανία ανάμεσα στον Σεπτέμβριο του 2000 και τον Ιανουάριο του 2002.
«Η μελέτη μάς υποδεικνύει ότι ο χρόνος που δαπανούν οι μητέρες με τα παιδιά τους επηρεάζει σημαντικά την ανάπτυξη κατά τη διάρκεια της πρώτης παιδικής ηλικίας, όπως και το μορφωτικό επίπεδο της μητέρας», σημειώνει ένας εκ των συντακτών της μελέτης, ο καθηγητής Μάρκο Φραντσεσκόνι.
Οι συντάκτες της μελέτης παραδέχονται ότι δεν κατάφεραν να εξετάσουν τον ρόλο που διαδραματίζει ο πατέρας και ο χρόνος που περνάει αυτός με τα παιδιά του, επειδή, όπως επισημαίνουν τα στοιχεία που συγκέντρωσαν για τους πατεράδες στη Μελέτη της Χιλιετίας, είναι σημαντικά λιγότερα.
ΠΗΓΗ: www.mothersblog.gr