Μη λυπάσαι για μένα τ’ακούς; Εγώ θα πάω σε ένα καλύτερο μέρος.. Το ακούς;

Εγώ θα πάω σε ένα μέρος καταπράσινο.. Με κατακόκκινα λουλούδια και πανέμορφα τοπία.. Kαταρράκτες γαλάζιους να βλέπω… Μα και δέντρα… Ψηλά, γεροδεμένα, με όμορφα φυλλώματα…

Αγκαλιά με αγγέλους που ξέρουν να δίνουν μόνο αγάπη… Καλοσύνη… Όμορφες λέξεις που σε γεμίζουν, άπιαστες σε τούτο το πλανήτη! Δεν ξερουν από ανθρώπινο μίσος… Δεν ξέρουν από εγωισμούς…

Δεν γνωρίζουν ΑΠΟ κακία… Δεν γνωρίζουν ΤΗΝ κακία… Γιατί δεν θέλησαν να μάθουν… Το ακούς;

Σήμερα… Σήμερα ήρθε η ώρα.. Με ακούς;!!!

Βράδυ θα φύγω.. Βράδυ… Γιατί οι περισσότερες αλήθειες… Βράδυ λέγονται.. Ολες οι αλήθειες, νύκτα έρχονται στο μυαλό.. Με ακούς μάνα;!!!

Μη λυπηθείς, μα ούτε και να κλάψεις… Μη φωνάξεις… Μην σε βασανίζει ένα γιατί!! Το ακούς??

Φεύγω για όμορφα τοπία.. Για έργα μεγάλα.. Για ταινίες… Με χίλια Όσκαρ!!! Για πράγματα που δεν τα φαντάζεσαι… Για στιγμές, που στον πλανήτη μας, τις διαβάζεις μόνο στα παραμύθια… Τ’ ακούς?

Για αγγέλους που θα με καλώσορισουν… Γιατί τούτος εδώ ο πλανήτης, μου φέρθηκε σκάρτα.. Και όχι μάνα δεν το άξιζα! Τ’ακούς;

Γιατί τούτος ο κόσμος έχει θυμό στα σπλάχνα του… Βαθύ θυμό… Δεν συγχωρεί μάνα, με ακούς; Δεν συγχωρεί λάθη.. Και ας είναι, έστω και ένα.. Ξέρει μόνο να επικρίνει.. Δεν αναζήτα την πηγή.. Δεν αναζητά τα γεγονότα..

Δεν αναζητά την αλήθεια.. Βολεύεται μάνα… με ακούς; Βολευεται σε ότι εκείνο θέλει… Το ακούς;…

Και όχι μάνα, έγω δεν βολεύομαι.. Δεν ταιριάζω σε αυτό το κλίμα… Δεν χωράω σε αυτό το πλήθος.. Θέλω ηρεμία, γιατί τούτος ο κόσμος να σου πώ τι θέλει; Κάθαρση, θέλει..

Και ΝΑΙ μάνα θα το μαρτυρήσω στο Θεό. Όλα θα τα πώ στο Θεό.. Όλα.. Μ’ακούς;

Καθώς μου ανοίξει τη πόρτα να με καλοδεχτει μάνα με όλους τους όμορφους αγγέλους του! Το ακούς μάνα,? Μ’ ακούς?? Εγώ για να σε βοηθήσω μάνα θα πάω κοντά του… Γιατί είσαι καλόψυχή και ευάλωτη.. Τυραννήθηκες από σκληρούς και εσύ..

Κάθαρση θα ζητήσω μάνα και θα το πετύχω.. Δώς μου την ευχή σου και ας μην το θέλεις.. Φτάνει που το θέλω εγώ.. Με ακούς; Δώς μου την ευχή σου, να πάω με ένα σωρό εφόδια στην πλάτη, να μην φύγω σαν την ζητιάνα..

Δώς μου την ευχή σου μάνα, γιατί η ευχή σου θα μου γεμίσει την ψυχή με περισσότερη καλοσύνη.. Με περισσότερη τύχη να πετύχω το σκοπό μου…

Τούτο το γράμμα που πέσε στα χέρια σου, παιδί μου.. εύχομαι να σε αξιώσει ο Θεός και να το δείξεις σε τούτο τον άσπλαχνο κόσμο.. Μπας και αλλάξει κάτι.. Μπας και το παιδί μου νιώσει ήρεμο.. Μπας και τελικά πιστέψω το ρητό “Ολα για κάποιο λόγο γίνονται..”

Και επιτέλους μπας και νιώσω… Ότι η καρδιά μου κόλλησε πάλι και αρχίζει να χτυπά.. Μπας και νιώσω το τικ τακ.. Γιατί τώρα είναι βουβή.. είναι βουβή παιδί μου…

Αφιερωμένο σε μια 20χρόνη… Να είσαι καλά εκεί που είσαι..

Απο την  Ιωαννα Ροζακη

Γ.Δ