Εξέταση αίματος αυξάνει την επιτυχία της διακοπής του καπνίσματος
Μία εξέταση αίματος μπορεί να αποκαλύπτει ποια μέθοδος διακοπής του καπνίσματος είναι κατάλληλη για κάθε καπνιστή ξεχωριστά, αναφέρουν αμερικανοί επιστήμονες.
Η εξέταση μετρά πόσο γρήγορα διασπά (μεταβολίζει) ο οργανισμός τους την νικοτίνη – μία ταχύτητα που στο 40% των καπνιστών είναι χαμηλότερη από το φυσιολογικό.
Όπως εξηγούν οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια στην επιθεώρηση «Lancet Respiratory Medicine», η μελέτη τους έδειξε πως οι καπνιστές με φυσιολογικό μεταβολισμό της νικοτίνης έχουν υψηλότερα ποσοστά επιτυχημένης διακοπής του καπνίσματος όταν παίρνουν φάρμακα.
Αντιθέτως, όσοι έχουν αργό μεταβολισμό της νικοτίνης ανταποκρίνονται εξίσου καλά στα φάρμακα και στα υποκατάστατα (αυτοκόλλητα) νικοτίνης, αλλά στην δεύτερη περίπτωση αποφεύγουν τις ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων.
Η νικοτίνη είναι μία εξαιρετικά εθιστική ουσία και ο οργανισμός ενός καπνιστή την αποζητά όταν μειωθούν τα επίπεδά της. Ωστόσο, κάθε άνθρωπος μεταβολίζει τη νικοτίνη με διαφορετικό ρυθμό.
Ο φυσιολογικός ρυθμός του μεταβολισμού της, που παρατηρείται στο 60% των καπνιστών, είναι γρήγορος και έτσι οι άνθρωποι αυτοί είναι πιθανότερο να καπνίζουν πολύ και να δυσκολεύονται περισσότερο να κόψουν το κάπνισμα.
«Ποσοστό έως 65% των καπνιστών που προσπαθούν να κόψουν μόνοι τους το κάπνισμα υποτροπιάζουν μέσα στην πρώτη εβδομάδα αποχής από αυτό», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Κάρυν Λέρμαν, καθηγήτρια στο Τμήμα Ψυχιατρικής στο πανεπιστήμιο.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η προσαρμογή της θεραπείας στον ρυθμό μεταβολισμού της νικοτίνης σε κάθε καπνιστή ξεχωριστά, μπορεί να αποτελεί μία πολύτιμη κλινική στρατηγική για να αυξηθούν τα ποσοστά επιτυχίας της προσπάθειας διακοπής».
Στη μελέτη της δρος Λέρμαν και των συνεργατών της, συμμετείχαν 1.246 εθελοντές, οι οποίοι απευθύνθηκαν σε Ιατρεία Διακοπής του Καπνίσματος.
Όλοι τους υποβλήθηκαν στην εξέταση αίματος, η οποία προς το παρόν χρησιμοποιείται για ερευνητικούς σκοπούς, αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν πως εύκολα μπορεί να διατεθεί και για χρήση από το ευρύ κοινό.
Όπως έδειξε η εξέταση, οι 662 μεταβόλιζαν με αργό ρυθμό τη νικοτίνη και οι 584 με τον φυσιολογικό, γρήγορο ρυθμό.
Οι εθελοντές χωρίσθηκαν σε τρεις ομάδες και έκαναν θεραπεία επί 11 εβδομάδες ως εξής:
* Η πρώτη ομάδα χρησιμοποίησε ένα αυτοκόλλητο δερματικό επίθεμα νικοτίνης (συν ένα ανενεργό χάπι)
* Η δεύτερη ομάδα το φάρμακο διακοπής του καπνίσματος βαρενικλίνη (συν ένα ανενεργό επίθεμα)
* Η τρίτη ομάδα ένα ανενεργό επίθεμα συν ένα ανενεργό χάπι.
Οι ανενεργές μορφές των επιθεμάτων και των χαπιών χρησιμοποιήθηκαν για να μην ξέρουν οι εθελοντές ποια θεραπεία ακολουθούσαν στην πραγματικότητα, ενώ η τρίτη ομάδα ήταν η ομάδα ελέγχου (με αυτήν συγκρίθηκαν τα αποτελέσματα των δύο άλλων).
Όλοι οι εθελοντές υποβλήθηκαν επίσης σε υποστηρικτική συμπεριφορική θεραπεία, ενώ οι ερευνητές τους παρακολούθησαν επί 12 μήνες έπειτα από την ημερομηνία που δήλωσαν ότι έκοψαν το κάπνισμα.
Η σύγκριση των ποσοστών επιτυχημένης διακοπής με τον μεταβολισμό της νικοτίνης έδειξε πως οι εθελοντές με φυσιολογικό μεταβολισμό είχαν διπλάσιες πιθανότητες να κόψουν το κάπνισμα με τη βαρενικλίνη απ’ ό,τι με το αυτοκόλλητο νικοτίνης.
Είχαν επίσης πολύ περισσότερες πιθανότητες να μην ξαναρχίσουν το κάπνισμα στη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης.
Αντίστοιχα στους εθελοντές με αργό μεταβολισμό της νικοτίνης, η βαρενικλίνη και το αυτοκόλλητο ήταν εξίσου αποτελεσματικά, αλλά με το αυτοκόλλητο υπήρχαν λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες.
Οι ειδικοί εκτιμούν πως, αν τα ευρήματα αυτά επαληθευτούν σε μεγαλύτερες μελέτες, μπορεί να οδηγήσουν σε αλλαγές στην κλινική πρακτική για την αντιμετώπιση της εξάρτησης από τη νικοτίνη.
Πηγή : Web Only tanea.gr