Εσύ οδηγείς και χρησιμοποιείς το κινητό σου ακόμα; Η ιστορία αυτή θα σε βοηθήσει να αποβάλεις και εσύ αυτή την επικίνδυνη συνήθεια!(Βίντεο – αληθινή ιστορία)
Έχει γίνει η πρώτη μας συνήθεια, το κουβαλάμε παντού και δυστυχώς πολλοί ασχολούνται μαζί του ακόμα και όταν οδηγούν. Ο λόγος για το κινητό τηλέφωνο που πλέον έχει εξελιχθεί σε έξυπνο τηλέφωνο(smartphones). Μπορεί τα τηλέφωνά μας να έχουν αποκτήσει καλύτερη νοημοσύνη αλλά προφανώς την έχουμε χάσει εμείς, καθώς η χρήση κινητού κατά την οδήγηση είναι ένας από τους βασικούς λογούς πρόκλησης ατυχημάτων ή δυστυχημάτων. Και ενώ σε πολλές χώρες έχει απαγορευτεί η χρήση κατά την οδήγηση, ακόμα και με ακουστικό(hands-free), τα ποσοστά θνησιμότητας αυξάνονται. Πρόσθετη αιτία είναι ότι πλέον δε μιλάμε μόνο με το κινητό αλλά γράφουμε μηνύματα, τσεκάρουμε τα social media(Facebook, Instagram, snapchat, twitter) κάτι που αποσπά σε μεγαλύτερο βαθμό την προσοχή μας.
Στην Ιαπωνία έχει απαγορευτεί πλήρως η κάθε είδους χρήση κινητού κατά την οδήγηση, ακόμα και με ακουστικό. Στις Η.Π.Α. αναλόγως την πολιτεία ισχύει απαγόρευση βάσει ηλικίας και εμπειρίας οδήγησης, με κάποιες πολιτείες να είναι πιο αυστηρές στη νομοθεσία. Στην Ευρώπη η νομοθεσία είναι επίσης καθολική όπως και σε δεκάδες χώρες ανά τον κόσμο, μέσα σε αυτές και η χώρα μας. Στην Αυστραλία φωτεινές επιγραφές κατά μήκος των αυτοκινητόδρομων σου υπενθυμίζουν ότι απαγορεύεται να γράφεις μηνύματα όσο οδηγείς.
Πέραν όμως από το γράμμα του νόμου, μήπως να σκεφτούμε και από μόνοι μας τον κίνδυνο που διατρέχουμε; Όπως ισχύει και για τη χρήση ουσιών και αλκοόλ κατά την οδήγηση είναι εξίσου επικίνδυνο να γράφουμε ή να βλέπουμε πόσα «μου αρέσει» μαζέψαμε στο Facebook, γιατί κάποια στιγμή το αποτέλεσμα αυτής της πράξης δε θα μας αρέσει καθόλου! Η ανευθυνότητα μας, ακόμα και αν δεν στοιχίσει τη δική μας ζωή μετά από ένα δυστύχημα, μπορεί να μας οδηγήσει στο να αφαιρέσουμε τη ζωή αθώων ανθρώπων.
Κάπως έτσι συνέβη και με τη Τζέισι (Jacy) η οποία έπεσε θύμα τροχαίου δυστυχήματος όταν ήταν 21 χρονών. Στην επιστροφή προς το σπίτι της μετά την αποφοίτηση της από το κολλέγιο χτυπήθηκε από έναν οδηγό που χρησιμοποιούσε το κινητό του και προσπέρασε το κόκκινο φανάρι. Ένα άλλο αυτοκίνητο έκανε στραβοτιμονιά για να τον αποφύγει και χτύπησε το αμάξι της οικογένεια της. Το αποτέλεσμα της σύγκρουσης ήταν να χάσει και τους δυο γονείς της.
Πέρασε 2 μήνες στο νοσοκομείο παλεύοντας για τη δική της ζωή και άλλοι 2 μήνες επανόρθωσης ώστε να μάθει να περπατά ξανά, να μιλάει και πάλι, πώς να ντύνει τον εαυτό της και να καταφέρει ακόμα και να μπορεί να φάει και να συντηρηθεί μόνη της. Ζει με ένα τμηματικά παράλυτο σώμα και θλίβεται που δεν θα έχει πλέον τον πατέρα της να την παραδώσει στην εκκλησιά όταν παντρευτεί.
Όλα αυτά τα εκμυστηρεύεται σε νέους οδηγούς όπου συμμετέχουν σε μια έρευνα που απαντούν κατά πόσο οδηγούν και κάνουν χρήση του κινητού και τι είδους χρήση. Αστειευόμενοι στην αρχή απαντούν για ότι πράττουν καθημερινά, χωρίς να ξέρουν ότι θα εμφανιστεί η Τζέισι και θα τους μιλήσει για την προσωπική της ιστορία. Κάποιοι ξεσπούν σε κλάματα, μένουν άφωνοι, δε ξέρουν τι να της απαντήσουν και άλλοι την ευχαριστούν για το μάθημα ζωής που τους χάρισε.
Το βίντεο τελειώνει με ένα μήνυμα: δεν υπάρχουν καλοί λόγοι για να χρησιμοποιήσεις το τηλέφωνο σου καθώς οδηγείς, παρακαλούμε να είσαι πιο υπεύθυνος. Κίνηση, φανάρια, φίλοι, φωτογραφίες, βαρεμάρα…δεν υπάρχουν λόγοι, μπορούν να περιμένουν!
Κάποιοι ίσως σκεφτείτε ότι υπάρχουν και πιο σημαντικοί λόγοι, όπως κλήση από τη δουλειά σας, από την οικογένεια ή το σύντροφο σας, το παιδί σας κλπ. Αν όμως η κλήση αυτή δεν μείνει αναπάντητη, τότε ίσως όλοι οι προαναφερόμενοι να χάσουν ένα σύζυγο, ένα φίλο, μια κόρη, ένα παιδί, ένα συνάδελφο. Αξίζει πραγματικά να ρισκάρετε τη ζωή σας και τις ζωές των υπολοίπων που θα βρεθούν στο δρόμο σας; Αν ναι, τότε σταματήστε για λίγο στην άκρη του δρόμου και απαντήστε ή καλέστε πίσω εσείς άμεσα. Λύση υπάρχει, είναι θέμα συνήθειας.
Χιλιάδες άνθρωποι δεν είναι μόνο όσοι έχουν χάσει τη ζωή τους αλλά και όσοι έχουν μείνει ανάπηροι, καθηλωμένοι σε αμαξίδιο, έχασαν το φως τους, ένα μέρος του σώματος τους ή ακόμα και την επαφή με το περιβάλλον. Θέλετε να είστε εσείς που θα προκαλέσετε τόσο κακό και πόνο σε κάποιον ή να είστε εσείς τα θύματα μιας ανάλογης κατάστασης; Φαντάζομαι πως όχι, επομένως στην επόμενη εισερχόμενη κλήση που θα δεχτείτε, γνωρίζετε τι πρέπει να πράξετε. Όσο για τα μηνύματα ή τα κοινωνικά δίκτυα, μπορούν να περιμένουν, εκεί θα βρίσκονται και λίγα λεπτά αργότερα. Ο σκοπός τους είναι να βοηθήσουν στην κοινωνικοποίηση και όχι στην αύξηση της επίκτητης αναπηρίας ή να τερματίσουν ζωές και οικογένειες.
Δείτε το σχετικό βίντεο
Βογιατζής Ηλίας
ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΗΡΙΑ