Newsitamea.gr
ΥΓΕΙΑ ΥΓΕΙΑ NEWS

Επτά νέα φάρμακα έχουν αλλάξει ριζικά την πρόγνωση στο μελάνωμα

Ακολουθήστε μας στο GOOGLE NEWS και FACEBOOK

Επτά νέα φάρμακα έχουν αλλάξει ριζικά την πρόγνωση στο μελάνωμα

Σε μία νέα εποχή έχει μπει η αντιμετώπιση της πιο επιθετικής μορφής καρκίνου του δέρματος, με ασθενείς οι οποίοι κάποτε είχαν μονάχα λίγους μήνες ζωής να φτάνουν και να ξεπερνούν σήμερα την δεκαετή επιβίωση.

Η πρόοδος δεν ήρθε εύκολα, ούτε αβασάνιστα. Ούτε σημαίνουν οι εξελίξεις πως κερδήθηκε η μάχη εναντίον του κακοήθους μελανώματος, το οποίο αντιπροσωπεύει το μόλις 5-7% των κρουσμάτων καρκίνου του δέρματος, αλλά ευθύνεται για το 75% των θανάτων από αυτόν.

Οι παρατηρούμενες βελτιώσεις ασφαλώς είναι εξαιρετικά σημαντικές για τους ασθενείς, αλλά το κέρδος ζωής δεν είναι σε όλες τις περιπτώσεις πολλοί μήνες και χρόνια, και οι ερευνητές έχουν θέσει ως προτεραιότητα να το αυξήσουν κι άλλο.

«Το μελάνωμα έχει ποσοστό ιάσεως 95% όταν διαγνωστεί νωρίς, αλλά το μεταστατικό παραδοσιακά ήταν ένας από τους πιο επιθετικούς καρκίνους, με σχεδόν οκτώ στους δέκα ασθενείς να χάνουν τη ζωή τους σε λιγότερο από ένα χρόνο από τη διάγνωση – η μέση επιβίωση ήταν 6 έως 9 μήνες, και μόλις το 1% ή 2% των ασθενών μας έφθαναν την δεκαετία», λέει η παθολόγος-ογκολόγος Ελένη Γκόγκα, αναπληρώτρια καθηγήτρια στην Α’ Παθολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών στο «Λαϊκό» Νοσοκομείο.

«Τώρα πια, όμως, το 35% των ασθενών μας φθάνουν την τριετία και το 20% την δεκαετία, ενώ τα δύο τελευταία έτη, με τα ακόμα νεότερα φάρμακα που εγκρίθηκαν, τα ποσοστά αυτά φαίνεται πως αυξάνονται κι άλλο».

Όπως εξηγεί η κυρία Γκόγκα, την τελευταία τετραετία το θεραπευτικό οπλοστάσιο εναντίον του μεταστατικού μελανώματος εμπλουτίσθηκε με επτά νέα φάρμακα που έχουν κάνει τη διαφορά.

Τα φάρμακα αυτά μπορούν να χωρισθούν σε δύο ευρείες κατηγορίες: στα στοχευμένα και στις ανοσοθεραπείες. «Στοχευμένη θεραπεία είναι αυτή που επικεντρώνεται σε συγκεκριμένο μοριακό μηχανισμό, ενώ η ανοσοθεραπεία κινητοποιεί τα κύτταρα του ανοσοποιητικού για να επιτεθούν γενικά στον όγκο», εξηγεί.

Το πρώτο νέο φάρμακο που εγκρίθηκε στην Ευρώπη ήταν το 2011 η ιπιλιμουμάμπη, ένα μονοκλωνικό αντίσωμα που δρα διεγείροντας το ανοσοποιητικό σύστημα. Ακολούθησε το 2012 η έγκριση της βεμουραφενίμπης, που ενδείκνυται για ασθενείς με μετάλλαξη ενός γονιδίου που λέγεται BRAF (υπολογίζεται ότι υπάρχει στους όγκους του 50% των ασθενών) και το 2013 η έγκριση δύο φαρμάκων, της νταμπραφενίμπης και της τραμετινίμπης τα οποία επίσης είναι κατάλληλα για τους ασθενείς με μεταλλαγή του γονιδίου BRAF, αν και ανήκουν σε διαφορετικές «οικογένειες» φαρμάκων.

Εντός του 2015, εξάλλου, εγκρίθηκαν δύο ανοσοθεραπείες (νιβολουμάμπη, πεμπρολιζουμάμπη) που κινητοποιούν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού για να επιτεθούν στον όγκο, αδρανοποιώντας ένα «φρένο» του ανοσοποιητικού συστήματος που λέγεται υποδοχέας προγραμματισμένου θανάτου 1 (ή PD-1).

Εγκρίθηκε επίσης ο συνδυασμός της νταμπραφενίμπης με την τραμετινίμπη, διότι μελέτες έδειξαν ότι είναι πιο αποτελεσματικός απ’ ό,τι η μεμονωμένη χορήγηση κάθε φαρμάκου ξεχωριστά, ενώ θέμα ημερών είναι ηέγκριση και ενός ακόμα στοχευμένου φαρμάκου για την μεταλλαγή BRAF, της κομπιμετινίμπης (έχει λάβει θετική γνωμοδότηση στην Ευρώπη και έχει εγκριθεί στις ΗΠΑ).

Αν και οι εγκρίσεις των φαρμάκων αυτών είναι πολύ πρόσφατες, τα ποσοστά αυξημένης επιβίωσης έχουν τεκμηριωθεί, αφού χορηγήθηκαν σε χιλιάδες ασθενείς στο πλαίσιο των μελετών που υποχρεωτικά διενεργούνται πριν εγκριθεί κάθε φάρμακο και τους οποίους ακόμα παρακολουθούν οι επιστήμονες.

Επιλογή με βάση το στάδιο, τα γονίδια και τον άρρωστο

Η πληθώρα των νέων θεραπειών σημαίνει πως υπάρχει πλέον δυνατότητα να προσαρμόζεται η αγωγή σε κάθε ασθενή ξεχωριστά, επισημαίνει η παθολόγος-ογκολόγος Ελένη Γκόγκα.

Η πρώτη προτεραιότητα παραμένει η χειρουργική αφαίρεση του μελανώματος η οποία μπορεί να συνοδεύεται από φαρμακευτική αγωγή με ιντερφερόνη.

Τα νέα φάρμακα ενδείκνυνται για τα βαριά περιστατικά στα οποία το μελάνωμα είναι ανεγχείρητο, έχει κάνει μεταστάσεις ή υπάρχουν πάνω από 50% πιθανότητες υποτροπής.

«Η θεραπεία προσαρμόζεται με βάση τα μοριακά χαρακτηριστικά του όγκου, κυρίως το αν είναι θετικός στο γονίδιο BRAF, και την γενική κατάσταση του ασθενούς», εξηγεί η κυρία Γκόγκα.

«Η ανοσοθεραπεία απαιτεί λίγο χρόνο για να δράσει (η ιπιλιμουμάμπη περίπου τρεις μήνες, τα νεότερα φάρμακα κάπως λιγότερο), επομένως είναι πιο κατάλληλη για ασθενείς σε πιο καλή κατάσταση που έχουν ικανοποιητικό προσδόκιμο επιβίωσης, ενώ οι υπόλοιπες, στοχευμένες θεραπείες χορηγούνται και στους πιο επιβαρημένους ασθενείς.

»Φάρμακα και από τις δύο κατηγορίες μαζί, όμως, δεν μπορούμε να χορηγήσουμε, διότι όταν αυτό δοκιμάστηκε σε μία μελέτη, υπήρξαν προβλήματα τοξικότητας και έτσι διεκόπη».

Ο μοριακός έλεγχος για το γονίδιο BRAF γίνεται στο πλαίσιο της βιοψίας του όγκου και καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ τα πιο νέα φάρμακα χορηγούνται κανονικά σε όσους ασθενείς τα χρειάζονται μέσω έκτακτης εισαγωγής του ΕΟΦ είτε μέσω προγραμμάτων πρώιμης πρόσβασης των παρασκευαστριών εταιρειών τους.

Αριθμοί

50.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο μαθαίνουν κάθε χρόνο ότι έχουν μελάνωμα

18.000 Ευρωπαίοι παρουσιάζουν ετησίως μελάνωμα

5-7% των δερματικών καρκίνων είναι μελανώματα

75% των θανάτων από καρκίνο του δέρματος οφείλονται στο μελάνωμα

15-20% των ασθενών με μελάνωμα έχουν μεταστάσεις κατά την εποχή της διάγνωσης

50 ετών η μέση ηλικία διάγνωσης του μελανώματος (όλα τα στάδια)

60 ετών και άνω η μέση ηλικία διάγνωσης του προχωρημένου μελανώματος

20% των ασθενών με μεταστατικό μελάνωμα επιζούν επί τουλάχιστον 10 χρόνια

Πηγή :  tanea.gr

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Υπεραναλύεις τα πάντα; Τότε, χάνεις αυτές τις 4 χαρές στη ζωή

Efi Nika

Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου: 6 συμβουλές για να μην επηρεάζει τον ύπνο σου

Efi Nika

Άνοια: Το ασυνήθιστο σύμπτωμα στον λαιμό που θα μπορούσε να είναι σημάδι

Γιώργος Newsitamea