Οι μεγαλύτερες μέχρι σήμερα πολυκεντρικές μελέτες έχουν δείξει ότι οι στενώσεις των καρωτίδων που είναι εύρημα μιας τυχαίας εξέτασης και δεν δημιουργούν κανένα σύμπτωμα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται συντηρητικά, με φαρμακευτική θεραπεία ανεξάρτητα από τον βαθμό της στένωσης που προκαλούν.
Αντίθετα, εάν εμφανίζουν με τις απεικονιστικές μεθόδους (υπερηχογράφημα, μαγνητική τομογραφία) ανώμαλη εξελκωμένη επιφάνεια ή εάν προκαλέσουν εμβολικό εγκεφαλικό επεισόδιο, πρέπει να αντιμετωπίζονται επεμβατικά.
Τοπικά, οι στενώσεις (βουλώματα) των καρωτίδων δεν δημιουργούν ιδιαίτερο πρόβλημα. Είναι δυνατόν να στενέψουν προοδευτικά ή και να κλείσουν 100% και οι δύο καρωτίδες, χωρίς να δημιουργηθεί κανένα απολύτως πρόβλημα στη λειτουργία του εγκεφάλου γιατί δημιουργείται παράπλευρη κυκλοφορία.
Οι μικρές στενώσεις είναι κατά κανόνα αυτές που όταν σπάσουν δημιουργούν θρόμβους που «βομβαρδίζουν» τον εγκέφαλο και δημιουργούν εμβολικά εγκεφαλικά επεισόδια. Επομένως είναι ιδιαίτερα σημαντικό να γνωρίζουμε όχι τον βαθμό των στενώσεων, αλλά εάν οι αθηρωματικές πλάκες έχουν εξελκώσεις ή τοπικούς θρόμβους πάνω τους, οπότε η επέμβαση είναι όχι μόνο επιβεβλημένη αλλά πρέπει να γίνει άμεσα.
Οι επεμβατικές μέθοδοι που εφαρμόζονται σήμερα είναι η εγχείρηση της ενδαρτηρεκτομής και η εμφύτευση stent.
Παλαιότερα είχε δημοσιευτεί στο εγνωσμένου κύρους ιατρικό περιοδικό «New England of Medicine» μεγάλη μελέτη με 2.502 ασθενείς, οι οποίοι τυχαιοποιημένα υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση ή σε εμφύτευση stent. Εκείνο που είχε παρατηρηθεί ήταν ότι δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο μεθόδων όσον αφορά τα εγκεφαλικά επεισόδια, τα εμφράγματα του μυοκαρδίου και τους θανάτους των αρρώστων, παρότι τα εγκεφαλικά κατά την προεγχειρητική περίοδο ήταν περισσότερα στην ομάδα των stents ενώ τα εμφράγματα ήταν περισσότερα στους αρρώστους που είχαν χειρουργηθεί.
Με τη συμπλήρωση 10ετίας από τις επεμβάσεις, οι ερευνητές δημοσίευσαν στο ίδιο περιοδικό την έκβαση των ασθενών τους οποίους παρακολουθούσαν ανά εξάμηνο. Τα ευρήματα ήταν τα ίδια, δηλαδή και πάλι δεν υπήρξε διαφορά μεταξύ των δύο μεθόδων όσον αφορά τους θανάτους, τα εγκεφαλικά επεισόδια και τα εμφράγματα που είχαν συμβεί στους αρρώστους.
Συμπερασματικά, οι συμπτωματικές στενώσεις των καρωτίδων απεικονίζουν την κατάσταση στην οποία βρίσκονται κυρίως αρτηρίες της καρδιάς και του εγκεφάλου από πλευράς αθηροσκλήρωσης και η θεραπεία τους εντάσσεται στο κεφάλαιο της θεραπείας της αθηροσκλήρωσης με φάρμακα και όχι με οποιαδήποτε επέμβαση.
Η επιλογή της επέμβασης (χειρουργική ή stent), όποτε υπάρχουν οι ενδείξεις, πρέπει να γίνεται με βάση τη γενική κατάσταση της υγείας του αρρώστου.
Πηγή : tanea.gr