Newsitamea.gr
ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Η ιστορία της Ανάπηρης Γυναίκας, που βρήκε την αδερφή ψυχή της σε έναν Ακρωτηριασμένο Σκύλο, θα σας Συγκινήσει…

Ακολουθήστε μας στο GOOGLE NEWS και FACEBOOK

gill-and-cola-the-dog09

Πώς μία διπλο-ακρωτηριασμένη γυναίκα βρήκε την αδερφή ψυχή της σε έναν σωσμένο σκύλο – «Είμαστε ένα»!

Η Τζιλ Ντάλει έχασε και τα δυο της πόδια έπειτα από μία σοβαρή μόλυνση. Όμως, όταν γνώρισε τον Κόλα, του οποίου τα πόδια είχαν κοπεί βιαίως, κατάλαβε ότι είχε γνωρίσει την αδερφή ψυχή της.

Με το που μπήκε στο κτηνιατρείο, η Τζιλ Ντάλει κοίταξε για μία στιγμή τον σοβαρά τραυματισμένο νεαρό σκύλο και αμέσως συνειδητοποίησε ότι επρόκειτο να τον υιοθετήσει.

Το ίδιο φάνηκε να συνειδητοποιεί και ο σκύλος.

Παρόλο που τα δυο του μπροστινά πόδια είχαν αποκοπεί βιαίως με ένα ξίφος, άρχισε να γαβγίζει με ενθουσιασμό και να κινείται με τα πίσω του πόδια για να χαϊδευτεί, κάτι που δεν το είχε ξανακάνει ποτέ.

Τι ήταν αυτό που προκάλεσε αυτήν την εξαιρετική σχέση μεταξύ τους;

Απλώς, επρόκειτο για αδερφές ψυχές.

Και αυτό γιατί δεν ήταν μόνο ο Κόλα ακρωτηριασμένος αλλά και η Τζιλ, η οποία είχε χάσει και τα δυο της πόδια εξαιτίας μίας μολυσματικής ασθένειας πριν από 12 χρόνια.

Όμως, η ζωή της Τζιλ έχει καλυτερεύσει χάρη στα πρόσθετα πόδια τα οποία φοράει και σήμερα, χάρη στη Τζιλ, ο Κόλα φοράει και αυτός πρόσθετα πόδια τελευταίας τεχνολογίας, που σημαίνει ότι μπορεί να κινείται όπως παλιά.

gill-dalley

«Με το που είδα τον Κόλα, αμέσως δημιουργήθηκε ένας δεσμός μεταξύ μας», αναφέρει η 57χρονη Τζιλ.

«Ήταν κάτι απίστευτο, κάτι που δεν είχα ξανανιώσει ποτέ πριν.

Ήταν σαν να γνωριζόμασταν για όλη μας τη ζωή, παρόλο που δεν είχαμε ξανασυναντηθεί.

Αμέσως συνειδητοποίησα πως όχι μόνο έπρεπε να τον βοηθήσω αλλά και ότι ήμουν η μόνη που μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο.

Γνώριζα ακριβώς το τι περνούσε – το ίδιο περνούσα και εγώ.

Μπορούσα να τον βοηθήσω, όσο κανείς άλλος, να ανακτήσει τις δυνάμεις του, να βελτιώσει το περπάτημά του και μόνο εγώ θα μπορούσα να φροντίσω τις πληγές που αναπόφευκτα θα δημιουργούνταν λόγω των πρόσθετων μελών.

Και αυτός, με τη σειρά του, με εμπιστεύτηκε αμέσως όπως δεν θα εμπιστευόταν κανέναν άλλο.

Ήξερε ότι ήμασταν ίδιοι».

Η Τζιλ, που είναι πρώην τραπεζική υπάλληλος, είχε χάσει τα πόδια της το Σεπτέμβριο του 2004. Είχε περάσει παραπάνω από ένας χρόνος από τότε που έφυγε από το Λιντς, αφού συνταξιοδοτήθηκε, και μετακόμισε στο Πουκέτ της Ταϋλάνδης, με τον σύζυγό της τον Τζον, που τώρα είναι 67 ετών.

gill-dalley-1

Το ζευγάρι είχε ιδρύσει ένα καταφύγιο για να βοηθήσει τα ζώα της περιοχής. Η Τζιλ έχασε τα πόδια της κατά τη διάρκεια μίας διάσωσης, ενώ περπατούσε μέσα σε νερά για να φτάσει ένα ζώο και μολύνθηκε σοβαρά.

«Λίγες μέρες αργότερα αισθάνθηκα αδιαθεσία και πήγα στο νοσοκομείο.

Ξύπνησα έξι εβδομάδες αργότερα και δεν θυμάμαι πολλά», αναφέρει.

Οι γιατροί έπρεπε να ακρωτηριάσουν και τα δυο της πόδια και έφυγε από το νοσοκομείο σε αναπηρικό αμαξίδιο έπειτα από δύο μήνες.

«Έπειτα, δύο ημέρες αργότερα, τη δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων, χτύπησε την περιοχή το τσουνάμι.

Έχασα την καλύτερή μου φίλη, τη Λεόνε, όμως δεν είχα το χρόνο να συμβιβαστώ ούτε μ’ αυτό το γεγονός ούτε με την απώλεια των ποδιών μου καθώς αμέσως άρχισα να φροντίζω τα θύματα και να οργανώνω κινητές κλινικές για να βοηθήσω τα τραυματισμένα ζώα».

Της πήρε ένα χρόνο να μάθει να ξαναπερπατάει με πρόσθετα μέλη.

«Ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που έπρεπε ποτέ να κάνω», παραδέχεται.

gill-daley-and-her-dog-cola

Γι’ αυτό, όταν συνάντησε τον Κόλα, τον Ιούλιο, ήξερε τι περνούσε ο σκύλος.

Πριν από τρεις μήνες, ο ιδιοκτήτης του τον είχε πάει σε έναν κτηνίατρο στο Μπανγκόκ. Ένας γείτονας τού είχε πετσοκόψει τα πόδια γιατί το 10 μηνών κουταβάκι τού είχε δαγκώσει τα παπούτσια.

Το καταφύγιο ενεργοποιήθηκε άμεσα και πλήρωσε τα έξοδα έτσι ώστε το σκυλί να μεταφερθεί σε μία κλινική τελευταίας τεχνολογίας που του έσωσε τη ζωή.

Επίσης, ασκήθηκε δίωξη εναντίον του γείτονα που μπήκε φυλακή για ένα μήνα.

Ενώ ο Κόλα ανάρρωνε, ο καλοσυνάτος κτηνίατρος τού φόρεσε δύο πρόσθετα άκρα για να μπορέσει να ξαναπερπατήσει.

gill-and-cola-the-dog10

Στη συνέχεια, η Τζιλ πέταξε 400 μίλια μακριά, στο Μπανγκόκ για να τον φέρει στο Πουκέτ.

Το σχέδιο ήταν ο Κόλα να παραμείνει στο καταφύγιό της μέχρι να δυναμώσει αρκετά και να υιοθετηθεί από ένα από τους πολλούς ανθρώπους που έμαθαν τη φρικτή του ιστορία και θέλησαν να του προσφέρουν μία στέγη.

Με το που έφτασε εκεί η Τζιλ, άρχισε να τον βοηθάει.

cola-the-dog13jpeg

«Καθώς ήμουν και εγώ ακρωτηριασμένη, κατάλαβα ότι τα πρόσθετα μέλη του δεν ήταν τα ιδανικά», αναφέρει.

« Ήταν πολύ σκληρά μέχρι κάτω και τα άκρα τον τραυμάτιζαν σαν πιστόνια, σε κάθε βήμα που έκανε.

Επομένως, ήρθα σε επαφή με τον Μπενγκτ Σόντερμπεργκ, τον ειδικό που κατασκεύασε τα δικά μου άκρα και ζήτησα τη βοήθειά του.

Δεν είχε ποτέ πριν ξαναφτιάξει πρόσθετα για σκύλο αλλά ανακάλυψε πως, όσον αφορά στην ανατομία, τα άκρα του ανθρώπου και του σκύλου είναι παρόμοια. Επομένως, κατασκεύασε κάποια για τον Κόλα δωρεάν».

Τα καινούρια άκρα ήταν πολύ πιο άνετα και σύντομα το σκυλάκι άρχισε να κυκλοφορεί μ’ αυτά.

«Του πήρε λίγο χρονικό διάστημα να τα συνηθίσει. Κάθε φορά που φοράς καινούρια προσθετικά, θα πρέπει να μάθεις ξανά να ισορροπείς μ’ αυτά καθώς μετατοπίζεται το κέντρο βαρύτητάς σου», αναφέρει η Τζιλ.

gill-dalleys-dog-cola

«Δεν είναι τόσο απλό και εύκολο όπως ίσως νομίζετε. Για παράδειγμα, τα σκυλιά πρέπει να σταθούν εντελώς ίσια, σαν στήλες άλατος.

Όμως, καταλάβαινα πλήρως τον Κόλα και γνώριζα ακριβώς πώς αισθανόταν γιατί το είχα περάσει και εγώ».

Όμως, η Τζιλ, καθώς είχε εξειδικευμένες γνώσεις, βοήθησε και με άλλους τρόπους.

«Καταλαβαίνω ενστικτωδώς πότε κουράζεται.

Θα είμαστε έξω για βόλτα, θα τρέχει πέρα δώθε αλλά θα πω στον Τζον ‘Πρέπει να επιστρέψουμε τώρα’. Με το που φτάνουμε στο σπίτι, ο Κόλα είναι εξαντλημένος.

Επίσης,  γνωρίζω πότε αρχίζει να πονάει. Το βλέπεις στον τρόπο με τον οποίο αρχίζει να κινείται.

Οι πληγές είναι πολύ συχνές όταν φοράς προσθετικά. Πηγαίνω όμως κοντά στον Κόλα και του βάζω επιδέσμους πριν αρχίσει να πονάει πολύ».

gill-and-cola-the-dog04jpeg

Το 16μηνο τώρα σκυλάκι μπορεί να κάνει σχεδόν ό,τι και οποιοσδήποτε άλλος σκύλος. Δεν μπορεί όμως να κολυμπήσει όταν φοράει τα προσθετικά γιατί θα φθαρούν ή να κατέβει από τον καναπέ όταν δεν τα φοράει.

«Πρέπει να τον βοηθήσω απαλά», λέει γελώντας η Τζιλ.

«Όμως δεν τον πειράζει.

Πρέπει να είναι το πιο ευτυχισμένο σκυλί στον κόσμο. Ποτέ δεν σταματάει να χαμογελάει, γελάνε μέχρι και τα αυτιά του και ποτέ δεν μοιάζει στεναχωρημένος».

Όμως, από αυτήν τη σχέση δεν έχει ευνοηθεί μόνο ο Κόλα αλλά και η Τζιλ, με τρόπους που ούτε καν φανταζόταν.

«Καθώς μεγαλώνεις, χάνεις τις δυνάμεις σου. Ο Κόλα όμως μου δίνει ενέργεια.

Επίσης, είναι παράδειγμα προς μίμηση. Έχω πολλές πληγές στα πόδια μου εξαιτίας των προσθετικών και η ζέστη, πολλές φορές, με καταβάλλει.

Το ίδιο παθαίνει και ο Κόλα. Όμως, με το που βάζω τους επιδέσμους, πηδάει και θέλει να βάλει και αυτός, όπως και εγώ.

Η συμπεριφορά του είναι καταπληκτική.

gill-and-cola-the-dog06

Εκμεταλλεύεται την κάθε μέρα, ποτέ δεν θυμάται το παρελθόν και ούτε δείχνει να στεναχωριέται.

Το μόνο που επιθυμεί είναι να έχει μία πλήρη και γεμάτη νόημα ζωή και αυτό είναι κάτι που έμαθα εγώ από αυτόν.

Και δεν ανησυχεί για τη γνώμη που θα σχηματίσουν οι άλλοι γι’ αυτόν.

Καθώς είμαι ακρωτηριασμένη, οι ξένοι πολλές φορές με κοιτούν περίεργα.

Κάθομαι σε μία καφετέρια κοιτάζοντας προς τα κάτω και οι άλλοι πελάτες παρατηρούν τα προσθετικά μου και καταλαβαίνω ότι με κοιτούν επίμονα.

Μου αρέσει ο χορός αλλά πολλές φορές οι ξένοι με κοιτούν σαν χάνοι και αισθάνομαι πολύ αμήχανα.

Ο Κόλα όμως δεν έχει τέτοιες αναστολές. Δεν ανησυχεί για τη γνώμη των άλλων. Είναι σαν να λέει πάντοτε: ‘Βάζω τα πόδια μου και πάω να τρέξω’.

Με βοήθησε να συνειδητοποιήσω ότι όλα έχουν να κάνουν με τη στάση σου και με το αν αποδέχεσαι την κατάστασή σου».

Παρόλα αυτά, το μόνο πράγμα που ανησυχεί τη Τζιλ είναι η μανία του αγαπημένου της σκύλου με το δάγκωμα.

Παρόλο που έχασε τα πόδια του εξαιτίας αυτής της εμμονής, ο Κόλα απλώς δεν μπορεί να αποβάλει αυτή τη συνήθεια.

gill-and-cola-the-dog08

«Η μικρή μαϊμού δαγκώνει τα πάντα. Έχουμε μαξιλάρια με μεγάλες τρύπες και καρέκλες με δαγκωμένα πόδια στην τραπεζαρία.

Πριν φύγει από το κτηνιατρείο στο Μπανγκόκ, είχε χαλάσει τέσσερα ζευγάρια πόδια και γι’ αυτό πρέπει να τον έχουμε πραγματικά συνέχεια από κοντά».

Τώρα, η Τζιλ ελπίζει ότι όση αυτή όσο και ο Κόλα θα βοηθήσουν και άλλους ακρωτηριασμένους έτσι ώστε να μη χάσουν την ελπίδα τους.

«Ελπίζω πως μελλοντικά θα καταφέρουμε να αποδείξουμε στους ανθρώπους ότι το γεγονός ότι χάνει κάποιος απλώς ένα ζευγάρι πόδια δεν σημαίνει ότι τελείωσε η ζωή του».

Προς το παρόν, όμως, οι δύο ακρωτηριασμένοι χαίρονται απλώς τη ζωή παρέα ο ένας με τον άλλο.

«Ο κόσμος μού λέει πως ο Κόλα είναι τυχερός που με βρήκε όμως πιστεύω ότι το αντίθετο ισχύει», αναφέρει η Τζιλ.

«Απλώς έχω μάθει τόσα πολλά από αυτόν».

Επιμέλεια κειμένου Σωτηριάδου Χριστίνα

Πηγή κειμένου και εικόνων mirror.co.uk

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Όταν το μωρό μου διαγνώστηκε με παιδικό αλτσχάιμερ

Efi Nika

«Μαύρη» καθαρά Δευτέρα: Nεκρή 25χρονη: Οι συγκλovιστικές φωτογραφίες που δείχνουν τη σφοδρότητα της σύγκρουσης

Efi Nika

Φρίκη με 21χρονο: Έπεσε από τη γέφυρα της Χαλκίδας και τον βρήκαν σε αυτή την κατάσταση

Efi Nika