Έρχονται μεγάλες ανατροπές στο κλαδολόγιο του Δημοσίου, με τις αλλαγές που ετοιμάζει το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης.
Χαρακτηριστικο παράδειγμα του προβλήματος που υπάρχει είναι ότι ένας δημόσιος υπάλληλος που ανήκει στον κλάδο ΔΕ διοικητικού – Γραμματέα δεν μπορεί να καλύψει, αν του ζητηθεί λόγω κινητικότητας, να καλύψει κλάδο ΔΕ διοικητικού – λογιστικού παρά το γεγονός ότι η δουλειά είναι συναφής έως και ίδια.
Τον γόρδιο δεσμό των 1.440 κλάδων που έχουν καταγραφεί στο Δημόσιο έχει αναλάβει να κόψει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης καθώς έχει καταγραφεί το φαινόμενο να υπάρχουν δεκάδες κλάδοι που περιγράφουν παρόμοιες ειδικότητες που δημιουργούν σημαντικά προβλήματα στην κινητικότητα των εργαζομένων στον κρατικό μηχανισμό.
Την αναμόρφωση του κλαδολογίου στο Δημόσιο ξεκινά το υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης, σε μια προσπάθεια να «νοικοκυρέψει» το πολυδαίδαλο σύστημα και να προχωρήσει με την κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων.
Ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες του Βήματος, στο υπουργείο έχει συσταθεί ομάδα εργασίας για την καταγραφή των περίπου 1.440 κλάδων του Δημοσίου, πολλοί από τους οποίους αλληλοκαλύπτονται, ωστόσο, λόγω γραφειοκρατίας, δεν επιτρέπεται η κινητικότητα και η μετάθεση υπαλλήλων παρόμοιων θέσεων.
Στόχος είναι να συγχωνευτούν οι κλάδοι αυτοί σε 400 ώστε να αρθούν και τα τελευταία εμπόδια για την μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα.
Το πρόβλημα γιγαντώθηκε τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 σε μια χρονική περίοδο που υπήρξε εκρηκτική ανάπτυξη του κρατικού μηχανισμού και κάθε υπουργείο ή υπηρεσία είχε το δικαίωμα να δημιουργήσει νέο κλάδο για να προχωρήσει σε προσλήψεις.
Παράλληλα, ξεμπλοκάρει η κινητικότητα υπαλλήλων στο Δημόσιο, με το νέο σύστημα να φέρνει μετακινήσεις – «εξπρές».
Οι κλάδοι που μπαίνουν στο μικροσκόπιο, είναι, για παράδειγμα:
Παγιδοθέτης
Σημειωτής
Στασιάρχης
Σπερματεγχυτής
«Η απλοποίηση των κλάδων είναι φάρμακο για την αντιμετώπιση του πελατειακού κράτους», λένε υψηλόβαθμα στελέχη.
Σύμφωνα με τον «Ελεύθερο Τύπο» της Κυριακής έρχονται σαρωτικές αλλάγες στο εργασιακό περιβάλλον των εργαζομένων όπως μικτό σύστημα για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, «ψαλίδι» στις αμοιβές με νομοθετική κατοχύρωση των επιχειρήσεων να μειώνουν τις ώρες εργασίας και όχι τις μέρες ανά εβδομάδα, κατάργηση της μονιμότητας υπαλλήλων σε ΔΕΚΟ και οργανισμούς που ιδιωτικοποιούνται (μέσω μετατροπής συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου), επανεξέταση του 13ου και του 14ου μισθού στη βάση της προαιρετικής και όχι υποχρεωτικής καταβολής τους και ανατροπές στο καθεστώς των απολύσεων, των υπερωριών και στα συνδικαλιστικά προνόμια.
Οι αλλαγές αυτές θα μπουν στην τελική τους ευθεία μέσα στον Οκτώβρη. AdTech Ad Το μικτό σύστημα για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού προκρίνεται και από μέλη της επιτροπής για τα εργασιακά, που θα παραδώσει πόρισμα στο τέλος του μήνα, αλλά υποβοηθείται και από το υπουργείο Εργασίας ως εναλλακτική διέξοδος στη νομοθετημένη πρόβλεψη να καθορίζει το βασικό μισθό το κράτος.
Το σύστημα αυτό, όπως αποκαλύπτει σήμερα ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής με διασταυρωμένες πληροφορίες, προσιδιάζει στη λεγόμενη «Low Pay Comission» (μοντέλο Αγγλίας) που καθορίζει ένα εύρος εξέλιξης του κατώτατου μισθού, προς τα πάνω ή και προς τα κάτω, εντός του οποίου θα μπορούν να διαπραγματεύονται εργοδότες και εργαζόμενοι μέσα από τις οργανώσεις τους. Και αυτό γιατί είναι δεδομένη η άρνηση των δανειστών να επανέλθουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις στο επίπεδο που ήταν προ Μνημονίου και επίσης είναι δεδομένο ότι δεν υφίσταται θέμα επαναφοράς της επεκτασιμότητας και της υποχρεωτικότητας των συλλογικών συμβάσεων για τους εργοδότες που δεν εκπροσωπούνται στις διαπραγματεύσεις. Ανάμεσα στις προτάσεις είναι και νομοθέτηση της μείωσης των ωρών εργασίας, ώστε, αντί οι εργαζόμενοι να υπογράφουν συμβάσεις εκ περιτροπής απασχόλησης (δουλειά για 2 ή 3 μέρες την εβδομάδα), να επιτραπεί με νόμο η εργασία για λίγες ώρες κάθε μέρα χωρίς σύμβαση μερικής ή εκ περιτροπής εργασίας! Στην ουσία προτείνονται μισθοί με την ώρα και όχι με το μήνα.
Το μικτό σύστημα, θα λειτουργεί με επιστημονικά δεδομένα (ανεργία, πορεία οικονομίας και κλάδων, ευρωπαϊκές τάσεις κ.λπ.) και θα καθορίζει τα όρια μέσα στα οποία θα μπορούν να συζητούν οι κοινωνικοί εταίροι για τον κατώτατο μισθό. Η επιτροπή θα μπορεί να απαρτίζεται από πρόσωπα κύρους (επιστήμονες της εργασίας, νομικούς, καθηγητές) και θα έχει στην ουσία την αρμοδιότητα να βάζει «κόφτη» είτε σε αυξήσεις που θα διεκδικούν οι εργαζόμενοι είτε όμως και σε μειώσεις που θα επιδιώκει η εργοδοτική πλευρά για τον κατώτατο μισθό. Το εύρος, για παράδειγμα, των διαπραγματεύσεων για τον κατώτατο μισθό μπορεί να είναι είτε μέχρι 2%, 3% αύξηση είτε και μέχρι 2%, 3% μείωση ανάλογα με συνθήκες οικονομίας. Η επιτροπή, για παράδειγμα, θα μπορεί να κρίνει ότι ο μισθός των 586 ευρώ δεν θα μπορεί να μειωθεί κάτω από τα 560 ευρώ, όπως και ότι δεν θα μπορεί να αυξηθεί πάνω από τα 600 ευρώ.
Μέσα στα όρια αυτά θα μπορούν να κινηθούν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και το αποτέλεσμά τους θα είναι δεσμευτικό για όλες τις πλευρές. Στο πόρισμα θα προτείνεται ακόμη, σύμφωνα πάντα με διασταυρωμένες πληροφορίες, η κατάργηση των Ενώσεων Προσώπων που συστήνονται ακόμη και από 3 εργαζομένους (ανάλογα με το μέγεθος μιας επιχείρησης) και οι συμφωνίες τους με την εργοδοτική πλευρά δεσμεύουν πολύ περισσότερους. Στις τουριστικές επιχειρήσεις, για παράδειγμα, που συνήθως απασχολούν πολλούς εποχικούς εργαζομένους, οι συμβάσεις και οι όροι εργασίας καθορίζονται ερήμην τους από Ενώσεις Προσώπων, η διαπραγματευτική ισχύς των οποίων δεν είναι αποτελεσματική.
madata.gr