Διάγνωση και παρακολούθηση του συστηματικού ερυθηματώδη λύκου (ΣΕΛ)
Ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (ΣΕΛ) είναι χρόνιο, υποτροπιάζον, πολυσυστηματικό αυτοάνοσο νόσημα. Μπορεί να αποβεί ακόμη και θανατηρόφορο αν και με τις πρόσφατες ιατρικές εξελίξεις η θνησιμότητα έχει μειωθεί αρκετά. Όπως και με τις υπόλοιπες αυτοάνοσες παθήσεις, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα κύτταρα και τους ιστούς του σώματος προκαλώντας φλεγμονή και ιστολογική βλάβη.
Ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος ΣΕΛ χαρακτηρίζεται από ποικίλα κλινικά συμπτώματα, ανοσολογικές διαταραχές και ιστολογικές αλλοιώσεις του συνδετικού ιστού και των αγγείων . Συγκεκριμένα προκαλεί βλάβες στη καρδιά, στις αρθρώσεις, στο δέρμα, στους πνεύμονες, στις φλέβες, στο ήπαρ, στα νεφρά και στο νεφρικό σύστημα . Η κλινική εκδήλωση, εξαρτάται από τη σοβαρότητα, την εντόπιση και την εξέλιξη των βλαβών.
Η νόσος αρχίζει αιφνίδια, με έντονα γενικά φαινόμενα ή βραδέως με ήπια γενικά φαινόμενα. Στη συνέχεια ή παράλληλα προσβάλλονται το δέρμα, οι αρθρώσεις και τα σπλάχνα στα οποία προκαλούνται διάφορες αλλοιώσεις. Ωστόσο σε κάθε άτομο ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος εμφανίζεται με διαφορετικούς τρόπους, με κύριες κλινικές εκδηλώσεις δερματικά εξανθήματα, αρθρίτιδα, χαμηλό πυρετό και αίσθημα εξάντλησης.
Η αιτία του συστηματικού ερηθηματώδη λύκου παραμένει άγνωστη. Γενικά θεωρείται ότι περισσότεροι από ένα παράγοντες δρουν σε συνδυασμό μεταξύ τους και προκαλείται η νόσος. Οι παράγοντες διακρίνονται σε ανοσολογικούς, ενδοκρινικούς, ιογενείς, μικροβιακούς και σε γενετικούς.
Η διάγνωση της νόσου πραγματοποιείται με ιστοπαθολογικές ή ιστοανοσολογικές εξετάσεις αλλά και με εργαστηριακά ευρήματα. Σε περίπτωση που υπάρχει μόνο εξάνθημα, η νόσος πρέπει να διαφοροδιαγνωσθεί από άλλες νόσους ή παθήσεις.
Σε περίπτωση απουσίας των δερματικών εκδηλώσεων θα πρέπει να γίνει διαφορική διάγνωση από άλλες οργανικές παθήσεις με την αντίστοιχη συμπτωματολογία .
Τα εργαστηριακά ευρήματα για την διάγνωση και την παρακολούθηση του συστηματικού ερυθηματώδη λύκου είναι:
1. αύξηση ταχύτητας καθίζησης ερυθρών (ΤΚΕ),
2. αναιμία,
3. λευκοπενία,
4. θρομβοκυτταροπενία,
5. αυξημένος ρευματοειδής παράγοντας (RF),
6. διαταραχές των πρωτεϊνών του ορού, αντιπυρηνικά αντισώματα (ANA),
6. παρουσία κυττάρων ερυθηματώδους λύκου (Le)
Τα ANA είναι αυτοαντισώματα (ανοσοσφαιρίνες IgG) έναντι των πυρήνων των κυττάρων τα οποία διακρίνονται σε αντισώματα κατά του DNA, αντισώματα κατά των δεσοξυ-ριβονουκλεοπρωτεινών ή των δεσοξυ-ριβονου-κλεοιστόνων και σε αντισώματα κατά των άλλων συστατικών του πυρήνα .
Τα κύτταρα του συστηματικού ερυθηματώδη λύκου (Le) είναι πολυμορφοπύρηνα λευκοκύτταρα που περιέχουν στο πρωτόπλασμα τους ομοιογενή στρογγυλή μάζα χωρίς δίκτυο χρωματίνης και ανευρίσκονται στο περιφερικό αίμα και σε επίχρισμα μυελού από στερνική παρακέντηση. Με χρώση Gram η μάζα του λευκοκυττάρου παίρνει ανοικτό ιώδες χρώμα, ενώ ο πυρήνας του λευκοκυττάρου παίρνει βαθύ ιώδες χρώμα .
Διατροφή
Στη νόσο του ΣΕΛ απαιτείται απλά μια ισορροπημένη διατροφή η οποία θα περιλαμβάνει υδατάνθρακες, λίπη και πρωτεΐνες. Τα φυτικά προϊόντα δεν έχει αποδειχθεί ότι βοηθούν. Το σίγουρο είναι πως η διατροφή πρέπει να προσαρμόζεται πάντα με ιατρικές οδηγίες .