Η Heidemarie Schwermer, μια 73-χρονη Γερμανίδα, σταμάτησε να χρησιμοποιεί χρήματα πριν από 15 χρόνια και σήμερα δηλώνει πιο ευτυχισμένη από ποτέ!
Πριν από 22 χρόνια, η Heidemarie Schwermer εγκατέλειψε τον δύσκολο γάμο της και εγκαταστάθηκε στην πόλη του Ντόρτμουντ (στην περιοχή του Ρουρ της Γερμανίας) με τα δύο παιδιά της.
Εργάζονταν σκληρά ως καθηγήτρια στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση όταν έπεσε στην αντίληψη της ο μεγάλος αριθμός των άστεγων που ζούσαν στην πόλη της. Το γεγονός αυτό την συγκλόνισε τόσο πολύ που αποφάσισε να κάνει κάτι.
Η Schwermer πίστευε ότι οι άστεγοι δεν χρειάζονταν χρήματα για να γίνουν ξανά αποδεκτοί από την κοινωνία, αλλά μια ευκαιρία ώστε να νοιώσουν ξανά χρήσιμοι. Μετά από την διαπίστωση αυτή αποφάσισε να ανοίξει ένα κατάστημα ανταλλαγής (Tauschring) που το ονόμασε «Gib und Nimm» (Δούναι και λαβείν).
Το κατάστημα «Δούναι και λαβείν» ήταν ένα μέρος όπου ο καθένας μπορούσε να ανταλλάξει αντικείμενα και δεξιότητες για άλλα αντικείμενα και δεξιότητες που είχε ανάγκη, χωρίς να χρειάζεται να χρησιμοποιήσει καθόλου χρήματα. Κάποιος που είχε παλιά ρούχα τα αντάλλασσε με συσκευές κουζίνας, αλλά και κάποιος , για παράδειγμα υδραυλικός, που ήθελε να επισκευάσει το αυτοκίνητο του, αντάλλασσε τις δεξιότητες του με κάποιον μηχανικό αυτοκινήτων.
Στην αρχή η ιδέα της δεν προσέλκυσε πολλούς από τους άστεγους κατοίκους του Ντόρτμουντ. Ο βασικός λόγος, σύμφωνα με τους ίδιους τους άστεγους, ήταν ότι «μια μορφωμένη γυναίκα της μεσαίας τάξης δεν μπορούσε να καταλάβει την κατάστασή τους».
Αντ “αυτού, το μικρό κατάστημα της έγινε πόλος έλξης για πολλούς άνεργους και συνταξιούχους κατοίκους της πόλης οι οποίοι ήταν πρόθυμοι να προσφέρουν τις δεξιότητές τους με αντάλλαγμα κάποια πράγματα που χρειάζονταν.
Το κατάστημα της Schwermer τελικά αποτέλεσε ένα είδος πρωτοποριακού φαινομένου για την πόλη , και έκανε ακόμη και την δημιουργό του να αναρωτηθεί για τον τρόπο με τον οποίο ζούσε μέχρι τότε.
Συνειδητοποίησε ότι ζούσε έχοντας στη κατοχή της πάρα πολλά πράγματα που δεν της χρειάζονταν πραγματικά. Η διαπίστωση αυτή την ανάγκασε να αποφασίσει να μην αγοράσει οτιδήποτε άλλο χωρίς να έχει δώσει πρώτα κάτι άλλο.
Λίγο καιρό αργότερα, η Heidemarie συνειδητοποίησε πόσο δυστυχισμένη ήταν με τη δουλειά της ως καθηγήτρια. Σύνδεσε τη δυστυχία της αυτή με τα σωματικά συμπτώματα που που βίωνε (πόνος στην πλάτη και συνεχή αδιαθεσία) , και για αυτό αποφάσισε να ασχοληθεί με άλλες δραστηριότητες.
Η Schwermer άρχισε να πλένει πιάτα για 10 γερμανικά μάρκα την ώρα, και παρά το γεγονός ότι ο κόσμος γύρω της την ρωτούσε με απορία «γιατί το έκανε αυτό αφού είχε πάει στο πανεπιστήμιο και είχε σπουδάσει;» εκείνη απαντούσε ότι πολύ απλά έτσι ένιωθε καλά με τον εαυτό της. Η θαρραλέα αυτή γυναίκα δεν αισθανόταν ότι θα έπρεπε να την θεωρούν καλύτερη λόγω των σπουδών της σε σχέση με κάποια άλλη γυναίκα που εργάζεται σε μια κουζίνα.
Μέχρι το 1995, το κατάστημα της, της είχε αλλάξει τη ζωή τόσο ουσιαστικά που δεν χρειάζονταν να ξοδέψει σχεδόν τίποτα. Παρόλα αυτά είχε όλα όσα χρειάζονταν για να βρει τον δρόμο της στη ζωή.
Ένα χρόνο αργότερα η Heidemarie πήρε την πολύ τολμηρή και θαρραλέα απόφαση της ζωής της. Να ζήσει χωρίς χρήματα. Ήταν η χρονική περίοδος που τα παιδιά της είχαν μετακομίσει σε δικά τους σπίτια και δεν είχαν πια ανάγκη της βοήθεια της. Πούλησε το διαμέρισμα της στο Ντόρτμουντ και έζησε νομαδικά, ανταλλάζοντας πράγματα και υπηρεσίες για όλα όσα είχε ανάγκη. Υποτίθεται ότι όλο αυτό θα ήταν ένα πείραμα διάρκειας 12 μηνών…
Αυτό που συνέβη όμως είναι ότι Heidemarie αγάπησε αυτόν τον τρόπο ζωής τόσο, ώστε να μην μπορεί να τον εγκαταλείψει.
15 χρόνια μετά, εξακολουθεί να ζει σύμφωνα με τις αρχές του «Δούναι και λαβείν». Για να κοιμηθεί το βράδυ κάνει διάφορες δουλειές με αντάλλαγμα την διαμονή της σε σπίτια άλλων ανθρώπων που μοιράζονται την ίδια φιλοσοφία ζωής. Και μάντεψε: Αγαπά κάθε λεπτό της ζωής της.
Σήμερα είναι 73 χρονών, δηλώνει ευτυχισμένη και έχει γράψει δύο βιβλία για το πως είναι να ζεις χωρίς καθόλου χρήματα. Τα κέρδη από τα βιβλία της, ωστόσο δεν τα καρπώνεται η ίδια. Η Heidemarie έχει ζητήσει από τον εκδότη της τα χρήματα να δίνονται για φιλανθρωπικούς σκοπούς, έτσι ώστε να γίνονται περισσότεροι άνθρωποι ευτυχισμένοι αντί για μόνο έναν.
Όταν ρωτήθηκε για το μοναδικό τρόπο ζωής της, η Heidemarie ισχυρίστηκε πως είναι χαρούμενη και νοιώθει πιο υγιής και πιο προνομιούχα από πριν. Τώρα όλα της τα υπάρχοντα χωράνε άνετα σε μια μικρή βαλίτσα και ένα σακίδιο. Έχει φυλάξει ένα ποσό 200 ευρώ για μια ώρα έκτακτης ανάγκης και αν τύχει και πέσουν περισσότερα χρήματα στα χέρια της, απλά τα δίνει σε κάποιον άλλον.
Η Heidemarie δεν έχει καν ασφάλεια υγείας καθώς δεν ήθελε να κατηγορηθεί για κλοπή από το κράτος. Εάν τύχει και αρρωστήσει ελαφρά, λέει ότι απλά βασίζεται στη δύναμη της αυτο-ίασης.
Απολαύστε την στο βίντεο:
dinfo.gr