Απλοί κανόνες συμπεριφοράς προς ένα άτομο με αναπηρία, 15 απλοί τρόποι για να είστε δίπλα τους!(Φώτο)

Με ρωτάνε συχνά: πώς να μιλήσω σε ένα άτομο με τύφλωση ή κώφωση; Γιατί είναι λάθος να λέω άτομα με ειδικές ανάγκες; Πώς να μιλήσω σε κάποιον με αναπηρία ώστε να τον βοηθήσω αν μπορώ; Είναι ερωτήματα που βασανίζουν τους συνανθρώπους μας που θέλουν να στηρίξουν τα Αμεα και ταλαιπωρούν όμως μερικές φορές τα ίδια τα άτομα. Υπάρχουν κανόνες συμπεριφοράς; Κι όμως ναι και είναι πολύ απλοί μάλιστα, για μπορεί να τους ακολουθήσει ο καθένας!

1. Ρωτήστε πριν προσπαθήσετε να βοηθήσετε. Μια πρώτη αντίδραση όταν συναντάμε Αμεα είναι να το βοηθήσουμε, πρέπει όμως πρώτα να ρωτήσουμε εάν χρειάζεται τη βοήθεια μας και σε τι. Δεν υπάρχει λόγος να δράσουμε αυτόβουλα, έτσι πιθανόν δημιουργούμε μεγαλύτερο πρόβλημα.

2. Εάν συναντήσουμε άτομο που χρησιμοποιεί σκύλο-οδηγό, πρέπει να αντισταθούμε στην παρόρμηση να χαϊδέψουμε το συμπαθέστατο ζώο. Ας ρωτήσουμε τον ιδιοκτήτη του πρώτα εάν μας το επιτρέπει και με αυτό τον τρόπο δεν αποσπάμε την προσοχή του ζώου που έχει ένα πολύ ιδιαίτερο και σημαντικό σκοπό να επιτελέσει.

 

3. Δεν χρησιμοποιούμε τις υπηρεσίες που έχουν φτιαχτεί ειδικά για τα Αμεα, όπως ράμπες αναπήρων, τις ειδικές τουαλέτες, το χώρο πάρκινγκ και τις ειδικές θέσεις στα μεταφορικά μέσα. Μπορεί να μας φαίνονται άδεια εκείνη τη στιγμή όμως ποτέ δε ξέρουμε πότε θα τα χρειαστεί κάποιος και γινόμαστε αυτομάτως ένα τεράστιο εμπόδιο στην καθημερινότητα του συνανθρώπου μας.

4. Μη στηρίζεστε ή παίζετε με ένα αμαξίδιο! Μπορεί να έχει ρόδες ή ροδάκια, όμως δεν είναι παιχνίδι. Είναι το μέσον κάποιου που το χρησιμοποιεί καθημερινά οπότε δεν θα θέλαμε να του δημιουργήσουμε κάποια ζημιά, γρατζουνιά ή να το κάνουμε το αστείο παιχνίδι της ημέρας. Φέρνει σε δύσκολη θέση το άτομο και το κόστος επισκευής συνήθως είναι μεγάλο!

5. Μιλήστε απευθείας στο άτομο με αναπηρία και όχι στο συνοδό του! Όπως δε θα θέλαμε να μας προσπερνούν όταν μιλούν μαζί μας, απευθύνετε το λόγο στο άτομο και φροντίστε να έχετε οπτική επαφή με το βλέμμα. Ίσως εάν υπάρχει μεταφραστής/διερμηνέας ή βοηθός να σας είναι δύσκολο, όμως δεν είναι ευγενικό να κοιτάτε αλλού όταν μιλάτε με κάποιον που εκεί απευθύνετε ο λόγος σας.

6. Επιτρέψτε στο άτομο να θέσει το βήμα της συνομιλίας και το θέμα που έχει γνωστικό πεδίο. Μην προσπαθήσετε σε μια συζήτηση να το διακόψετε ή να συμπληρώσετε μια φράση που δυσκολεύεται να ολοκληρώσει. Δώστε του χρόνο και βοηθήστε λεκτικά εάν σας το ζητήσει και μόνο.

7. Μιλήστε του κανονικά και χωρίς να νιώθει ότι του μιλάτε σαν να είναι μικρό παιδί. Οι περισσότερες αναπηρίες έχουν πλήρη κατανόηση του λόγου, απλά μπορεί να έχουν καθυστέρηση στην απάντηση που θα σας δώσουν. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν σας κατάλαβαν και ότι θα πρέπει να τους μιλάτε με απλοϊκό και παιδικό τρόπο.

8. Μη επικεντρώνεται την κουβέντα σας στον οίκτο για την κατάσταση τους. Το πιο πιθανόν είναι να εκνευρίσετε τον συνομιλητή σας ειδικά με φράσεις όπως: μπράβο σου που τα καταφέρνεις σε αμαξίδιο, είσαι πολύ προσεγμένος για τυφλός/η, σε θαυμάζω για όσα μπορείς και κάνεις. Μην ξεχνάτε ότι αυτά που για σας όντως αξιοθαύμαστα και τα λέτε με καλές διαθέσεις, για τα Αμεα είναι η ζωή τους και η μόνιμη κατάσταση τους.

9. Μερικές λέξεις και φράσεις μπορεί να έχουν χρησιμοποιηθεί πολύ στο καθημερινό μας λεξικό και να νομίζουμε ότι δεν έχουν την ίδια δυναμική που έχουν για ένα Αμεα. Προσέχουμε άρα να μη χρησιμοποιήσουμε λέξεις όπως : καθυστερημένος, τρελός, άτομο με ειδικές ανάγκες, σακάτης, μουγκός, βλάκας, κουφός κ.α. Ο λόγος είναι γιατί χρησιμοποιείς μια ορολογία με άσχημο τρόπο και είναι λογικό να νιώσουν ότι τους συγκρίνεις με κάτι αρνητικό.

10. Μην γίνεστε υπερπροστατευτικοί και μην πατρονάρετε ένα άτομο με αναπηρία. Μη σκύβετε σε κάποιον που είναι με αμαξίδιο για να του μιλήσετε, δεν είναι μικρό παιδί άλλωστε. Μην ξεκινήσετε να περιγράφετε τα πάντα γύρω σας σε ένα άτομο με τύφλωση ή με κώφωση με λάθος χειρισμό της νοηματικής, πιο πολύ θα τους μπερδέψετε. Ρωτήστε τους εάν το χρειάζονται. Ούτε επίσης να προσφέρετε συμβουλές θεραπείας σε ένα άτομο με αυτισμό ή με ψυχική ασθένεια, ειδικά αν δεν έχετε τις απαραίτητες γνώσεις και τη μόρφωση.

11. Μην φοβάστε να κάνετε ερωτήσεις για την αναπηρία του ατόμου. Είναι καλύτερο να ρωτήσετε ευθέως ότι θέλετε παρά να γίνεται κουτσομπόληδες με έμμεσο τρόπο για να μάθετε κάτι. Η αναπηρία μπορεί να είναι κάτι πολύ προσωπικό και θα επιλέξει το ίδιο το άτομο εάν θα σας εμπιστευτεί ή αν θέλει να σας μιλήσει για αυτήν.

12. Να θυμάστε ότι τα Αμεα σχεδόν πάντα έχουν εξοικειωθεί με την αναπηρία τους. Δεν υποφέρουν όπως εσείς ίσως νομίζετε και δε νιώθουν ότι είναι πηγή έμπνευσης και θαυμασμού μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν σε αυτόν τον κόσμο.

13. Υπάρχουν οι αόρατες αναπηρίες και δε χρειάζονται τα άτομα πάντα να χρησιμοποιούν κάποιο βοήθημα η αμαξίδιο. Άρα καλό είναι να είστε προσεκτικοί στο πως μιλάτε εάν δε γνωρίζετε. Ο αυτισμός, η χρόνια κατάθλιψη, οι ψυχικές ασθένειες μπορεί να δείχνουν μια άλλη εικόνα, πιο χαρούμενη και ¨φυσιολογική¨ για εσάς όμως τα φαινόμενα πολλές φορές απατούν.

14. Αφήστε τους να συμπεριφερθούν ελεύθερα ακόμα και αν εσείς δεν κατανοείτε για ποιο λόγο θέλουν να χειροκροτήσουν, να χοροπηδήσουν, να κάνουν συγκεκριμένους ήχους, να μην θέλουν να σας κοιτάξουν στα μάτια. Έχουν τους δικούς τους λογούς και κώδικες επικοινωνίας. Μην προσπαθήσετε να τους αλλάξετε, επιτρέψτε τους να μπορούν να είναι συνέχεια ο εαυτός τους!

15. Δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες για την αναπηρία τους! Μερικές μπορεί να υποφέρουν από πόνους, από αλλαγή διάθεσης, από την ενέργεια που έχουν( ή που δεν έχουν), από τις δραστηριότητες που είχαν κατά τη διάρκεια της ημέρας, από τη γενικότερη κατάσταση της υγείας τους. Το ότι μπορούν ή δεν μπορούν να κάνουν κάτι σήμερα δε σημαίνει ότι ισχύει και για αύριο. Όταν δεν είστε σίγουροι τι μπορεί να έχει αλλάξει, απλά ρωτήστε να σας πούνε.

Επιμέλεια: Βογιατζής Ηλίας  Πηγή: www.wikihow.com 

Newsroom Aμεα

Γ.Δ