Αγαπητή μητέρα..
Είναι ακόμα Νοέμβρης. Ο Νοέμβρης ισοδυναμεί με την μέρα των Ευχαριστιών που για μένα ισοδυναμεί όχι μόνο με φαγητό αλλά με μια χρονική στιγμή που ειλικρινά σκέφτομαι όλα αυτά για τα οποία είμαι ευγνώμων. Σίγουρα θα έπρεπε πιθανά να το κάνω όλο το χρόνο και το κάνω λίγο αλλά ο Νοέμβρης μου βγάζει την ευγνωμοσύνη που κρύβω μέσα μου.
Όταν σκέφτομαι τα πράγματα για τα οποία είμαι ευγνώμων,θα μπορούσα να αναφέρω φλυαρώντας μια μεγάλη λίστα- τον καφέ, τα iphones,τη μάσκαρα,τις ζεστές λιακάδες κ.λ.π.
Όταν όμως σκέφτομαι σε ΠΟΙΟΥΣ είμαι ευγνώμων εκεί γίνομαι πιο σοβαρή. Η οικογένειά μου σημαίνει πολλά για μένα και ξέρετε ποιος άρχισε τη ζωή μου και την οικογένειά μου; η μητέρα μου.
Ναι,μαμά,εσύ! Γεια σου. Ξέρω ότι θα το διαβάσεις αυτό γιατί έχεις περιβάλλει τόσο πολύ τη ζωή μου. Στα σίγουρα είσαι χρυσάφι. Αποφάσισα να σου γράψω ένα σύντομο γράμμα και να το μοιραστώ με τον κόσμο γιατί είσαι απλώς ΥΠΕΡΟΧΗ.
Αγαπητή μητέρα,
Σ’ευχαριστώ που με μετέφερες μέσα στην κοιλιά σου και διέθεσες το σώμα σου σαν το πρώτο μου σπίτι.Ο μπαμπάς πάντα αστειεύεται ότι κάθε φορά που κινιόμουνα,εσύ έπρεπε να πας να ουρήσεις.Αφού απέκτησα το αγγελούδι μου,ξέρω ακριβώς τι εννούσε ο μπαμπάς και δεν έκανε πλάκα.
Σ’ευχαριστώ που με γέννησες.Παρ’ότι έγινε στη μέση της νύχτας και λες ότι δεν ένιωσες πολλά ξέρω ότι πονούσε.
Σ’ευχαριστώ που με πρόσεχες τόσο επισταμένα,όταν ήμουν τόσο μικροσκοπική.Ξέρω στα σίγουρα ότι δεν θα τα κατάφερνα χωρίς εσένα.
Σ’ευχαριστώ που μ’εκανες μπάνιο,που έπαιζες μαζί μου και για την ώρα του ύπνου.Παρ’ότι δεν θυμάμαι αυτά τα πρώτα χρόνια,ξέρω ότι είναι γεμάτα χαρά.
Σ’ευχαριστώ που μου κανόνιζες ημερομηνίες παιχνιδιού και που με πήγαινες στον παιδικό,ενώ είχες εκκλησία.Φαντάζομαι ότι η μετάβαση μου στο σχολείο θα ήταν πολύ δυσκολότερη,αν δεν μου είχε δοθεί η ευκαιρία να είμαι με παιδιά.
Σ’ευχαριστώ που με έγραψες στο σχολείο.Ξέρω ότι αυτό μοιάζει κουτό να το λέμε αλλά έκανες αυτό ακριβώς που πρέπει να κάνει ένας γονέας.Όχι,δεν με παραπέταξες στο σχολείο για να έχεις λίγες ελεύθερες ώρες κάθε μέρα αλλά επένδυσες στην μόρφωσή μου.Με βοηθούσες με τις σχολικές εργασίες στο σπίτι,μου διάβαζες βιβλία και μου έφτιαχνές μεσημεριανό κάθε μέρα.
Σ’ευχαριστώ που μου δίδαξες ηθικές αξίες και κανόνες.Δεν ακολούθησα το τέλειο μονοπάτι απο ηθικής πλευράς αλλά χωρίς την καθοδηγησή σου η ζωή μου θα ήταν ακόμα περισσότερο χωρίς φως.
Σ’ευχαριστώ που μου δίδαξες την ευθύνη.Σίγουρα, δεν καθάριζα πάντα το δωματιό μου ή δίπλωνα τα ρούχα μου(συγγνώμη αλλά ακόμα δεν τα διπλώνω)αλλά έχω μάθει να εργάζομαι σκληρά.Έχω μάθει να πηγαίνω πέρα από τα συνηθισμένα και το αναγνωρίζουν αυτό ενώ θα έπρεπε εσύ να παίρνεις την αναγνώριση.
Σ’ευχαριστώ που δεν παραιτήθηκες μαζί μου.Υπήρξα κακή μαζί σου.Συγγνώμη γι’αυτό αλλά σ’ευχαριστώ που πάντα πρόσφερες τα χέρια σου προς εμένα να με βοηθήσεις.Που είχες μια στάση’’είμαι έτοιμη,όταν είσαι κι εσύ’’,που δείχνει στοργή και αγάπη.Σ’ευχαριστώ που πίστευες ότι ήμουν καλή και δεν είχα ξεφύγει.
Σ’ευχαριστώ για την υποστήριξη.Όταν έμεινα έγκυος.Όταν αποφάσισα να αποφοιτήσω νωρίς.Όταν έγινα μητέρα,όταν αρραβωνιάστηκα.Όταν παντρεύτηκα.Όταν άρχισα να δουλεύω και να πηγαίνω στο κολλέγιο.
Μαμά,σ’ευχαριστώ που μου έχεις δείξει αγάπη.Σ’ευχαριστώ που έχεις υπάρξει η καλύτερη γιαγιά του κόσμου για το μικρό μου αγγελούδι.Πάνω από όλα,σ’ευχαριστώ που έγινες παράδεγμα για το είδος της μητέρας που ελπίζω να γίνω.
Η κορούλα σου.
Μ.ΣΟΦΙΑ