Όταν μία συνάδελφος μού είπε ότι «θα αισθανόμουν καλύτερα εάν πήγαινα στη θάλασσα»
«Δεν αισθάνομαι καλά».
Αυτό είναι το μόνο που μπορώ να πω. Μόνο αυτό γνωρίζω.
Δεν ξέρω γιατί δεν αισθάνομαι καλά. Δεν ξέρω τι ακριβώς αισθάνομαι. Δεν αισθάνομαι ούτε χάλια αλλά ούτε και υπέροχα. Απλώς, σίγουρα δεν αισθάνομαι καλά.
Βρίσκομαι απλώς σε μία «μέση κατάσταση» εξαιτίας της ασθένειάς μου. Εκτός και εάν δεν υπάρχει στ’ αλήθεια κάποια «μέση κατάσταση». Άλλες φορές αισθάνομαι υπέροχα, άλλες εντελώς χάλια, άλλες φορές αισθάνομαι σταθερή και άλλες χαμένη και μπερδεμένη. Το εννοώ πραγματικά. Αυτή η «μέση κατάσταση» για μένα σημαίνει ότι ειλικρινά δεν γνωρίζω πώς αισθάνομαι αυτήν ακριβώς τη στιγμή και σίγουρα δεν ξέρω το λόγο. Απλώς συνειδητοποιώ ότι δεν τον γνωρίζω.
Είπα σε μία συνάδελφο ότι δεν αισθανόμουν καλά και την επόμενη μέρα θα πήγαινα στη θάλασσα με κάτι φίλους. Της είπα ότι πραγματικά δεν είχα διάθεση να πάω. Απάντησε πολύ γενικά, λέγοντάς μου: «Αλλά, αν πας, ίσως αισθανθείς καλύτερα».
Η σκέψη που έκανα αμέσως ήταν: «Αχ Θεέ μου, μακάρι να ήταν τόσο απλό». Δεν γνωρίζει ότι πάσχω από ασθένειες. Δεν γνωρίζει τι εννοώ όταν λέω ότι δεν αισθάνομαι καλά. Όμως, λόγω της άγνοιάς της, είπε ότι πιο αφελές μπορούσε σε μία τέτοια κατάσταση.
Μακάρι να γνώριζα και εγώ τι αισθάνομαι όπως και πώς μπορώ να αισθανθώ καλύτερα. Μακάρι ωστόσο να ήταν τόσο απλό να γίνω καλά απλώς και μόνο πηγαίνοντας στη θάλασσα.
Βλέπετε, η θάλασσα δεν είναι κάτι το εξαιρετικό εδώ. Ακόμη και τα άγρια κύματα του ωκεανού δεν θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη διάθεσή μου. Επομένως, περιμένω και προσπαθώ. Όμως, προσπαθώντας, στο τέλος θα επιτύχω.
Επιμέλεια κειμένου Σωτηριάδου Χριστίνα
Πηγή κειμένου και εικόνας themighty.com