Ακολουθήστε μας στο GOOGLE NEWS και FACEBOOK
Δεν είμαι πάλι καλά αυτές τις ημέρες για αυτό και χάθηκα από το blogάκι μου …. με “έφαγε” το κρεββάτι για ακόμα μία φορά …. πρωταρχική αιτία ήταν και είναι πάλι το ίδιο πρόβλημα … η πληγή που με βασανίζει στο πόδι και πραγματικά με έχει απελπίσει τόσο πολύ που έχω αρχίσει να φοβάμαι και να διαισθάνομαι έντονα αυτές τις ημέρες πως αργά ή γρήγορα θα οδηγηθώ και πάλι στο χειρουργικό κρεββάτι … δευτερεύουσες αιτίες οι πόνοι στο ακρωτ/νο πόδι, η αφόρητη υψηλή θερμοκρασία που νιώθω (στο πόδι μου) λόγω και του πολύ ζεστού καιρού και ένας μικρός πυρετός …. όλα αυτά έχουν ρίξει την ψυχολογία μου … πάλι …. τόσο χαμηλά.
Η υπομονή μου έχει χαθεί και η ελπίδα δεν υπάρχει πια … παρά μόνο πόνος, θλίψη και μοναξιά, μόνο αυτά υπάρχουν.
Και ίσως το χειρότερο που μπορεί να αισθάνεσαι μετά τον πόνο είναι η μοναξιά … και δεν αντέχω πια να αισθάνομαι μόνη …. να μένω ”κλειδωμένη” σε ένα κρεββάτι και να μετράω τις ώρες να περνάνε …. χωρίς εγώ να μπορώ να κάνω τίποτα από αυτά που κάνουν οι υπόλοιποι άνθρωποι, χωρίς να έχω ελπίδα, σιγουριά για το μέλλον μου …. το μόνο που κάνω είναι να περιμένω καρτερικά να “φτιάξει” η πληγή του σώματος μου ενώ η πληγή της ψυχής μου, της μοναξιάς μου μεγαλώνει .. η ανθρώπινη μοναξιά μπορεί να αρχίσει εκεί που τελειώνουν τα όρια της ανθρώπινης δημιουργικότητας …. εκεί όπου εξαντλείται η μαχητικότητα και αρχίζει η παραδοχή της ήττας και εγώ αισθάνομαι πολύ ηττημένη ……………………… αυτός είναι ο μικρός μου εφιάλτης
(ήθελα να μοιραστώ μαζί σας λίγο από αυτό που βιώνω …. συγχωρήστε με για το άσχημο περιεχόμενο της φωτογραφίας … προσπάθησα να την μικρύνω …. ένιωσα όμως την ανάγκη να σας δείξω λίγο από αυτά που περνώ)
Ευχαριστώ