Τι κρύβεται πίσω από την άσχημη συμπεριφορά των παιδιών;
Συνήθως η πρώτη αντίδραση των γονιών, όταν το παιδί τους συμπεριφέρεται άσχημα, είναι να του ζητήσουν να σταματήσει και, όταν εκείνο τους αγνοήσει, να εφαρμόσουν κάποια μορφή τιμωρίας. Έχετε σκεφτεί, όμως, ότι πολλές φορές πίσω από την αρνητική συμπεριφορά των παιδιών, μπορεί να κρύβεται μια άλλη, βαθύτερη αιτία; Έτσι όταν τιμωρείτε το παιδί, «θεραπεύετε» το σύμπτωμα, αλλά στη πραγματικότητα η αιτία εξακολουθεί να υπάρχει. Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα:
Πολλές φορές τα παιδιά συμπεριφέρονται άσχημα, μόνο και μόνο για να τραβήξουν την προσοχή των γονιών τους. Ένα παιδί που νιώθει παραμελημένο, προτιμά να τραβά την αρνητική προσοχή των γονιών του κάνοντας αταξίες, παρά να μην ασχολούνται καθόλου μαζί του. Όσες φορές κι αν τιμωρηθεί, το παιδί θα συνεχίσει να συμπεριφέρεται έτσι, αφού στο μυαλό του είναι καλύτερα να του φωνάζουν και να το μαλώνουν οι γονείς του, από το να μην του δίνουν καμία σημασία.
Σε άλλες περιπτώσεις η άσχημη συμπεριφορά μπορεί να είναι το αποτέλεσμα αδελφικής ζήλιας. Συνήθως το μεγαλύτερο παιδί ζηλεύει το μικρό αδελφάκι και αυτή η ζήλεια το οδηγεί σε μια αρνητική συμπεριφορά. Επίσης, όταν οι γονείς δείχνουν αδυναμία σε ένα παιδί, είναι λογικό το άλλο ή τα άλλα να αντιδρούν άσχημα.
Στα πιο μικρά παιδιά, που δεν μπορούν να διαχειριστούν ακόμα τα συναισθήματα τους, οι γνωστές σε όλους εκρήξεις θυμού είναι πιθανόν κάποιες φορές να συμβαίνουν μόνο και μόνο γιατί το παιδί είναι κουρασμένο, νυστάζει ή πεινάει. Και φυσικά, έχετε σκεφτεί ότι, όταν το μικρό σας κάνει μούτρα, γκρινιάζει ή μιλάει άσχημα, μπορεί απλά να αντιγράφει μια συμπεριφορά που βλέπει μέσα στο σπίτι από εσάς ή τους παππούδες;
Όλα τα παραπάνω σε καμία περίπτωση δεν σημαίνουν ότι οι γονείς δεν θα πρέπει να πειθαρχούν τα παιδιά τους ή ότι τα παιδιά μπορούν να συμπεριφέρονται όπως θέλουν. Σαφώς και οι γονείς θα πρέπει να θέτουν κανόνες και όρια και να επιβάλλουν τις αντίστοιχες συνέπειες, όταν τα παιδιά τα παραβαίνουν. Πριν, όμως, φτάσουν στις τιμωρίες καλό θα είναι να κάνουν έναν ανοιχτό και ειλικρινή διάλογο με τα παιδιά τους, που θα τους βοηθήσει να τα καταλάβουν, να τα γνωρίσουν καλύτερα και να εξηγήσουν την αρνητική τους συμπεριφορά.