Την πρώτη φορά που «βγήκα έξω» ως άτομο με αναπηρία, μου έκλεισε την πόρτα κατάμουτρα κάποιος που γνώριζα από την παιδική μου ηλικία. Με λυπήθηκε; Αηδίασε; Απλώς αισθάνθηκε άβολα; Δύσκολο να ξέρω. Ωστόσο, σε μία μόλις στιγμή είχα απορριφθεί εξαιτίας της σωματικής μου αναπηρίας την οποία δεν μπορούσα να ελέγξω.
Λόγω της απόρριψης, είχα απομονωθεί και βυθιστεί στη σιωπή που κράτησε μέχρι που συνειδητοποίησα ότι εντέλει εγώ ήμουν εκείνη που είχα προκαλέσει τη μεγαλύτερη ζημιά στον εαυτό μου. Παραμένοντας στη σιωπή μου, επέτρεπα στους άλλους να κάνουν υποθέσεις για την αναπηρία μου και όλα όσα αυτή συνεπαγόταν. Η αλήθεια ωστόσο ήταν ότι ήμουν μία επιζήσασα. Μία επιζήσασα από μία χρόνια ασθένεια που σιγά σιγά κατέστρεφε το σώμα μου, μου έκλεβε την κινητικότητά μου και επαναπροσδιόριζε την πραγματικότητά μου.
Οι σκληρότερες αλήθειες μας προσδιορίζονται από τις μεγαλύτερες ευαισθησίες μας. Υπάρχουν κάποιες αμετάκλητες απώλειες τις οποίες ίσως ποτέ να μην αποδεχτούμε. Αντίθετα, μας έχουν πληγώσει με το σκληρότερο τρόπο. Όμως, όπως το στρείδι δεν μπορεί να ξεκολλήσει από την άμμο, έτσι και εσύ αρχίζεις εντέλει να αποδέχεσαι την κατάστασή σου και να της δίνεις αξία. Η αξία έγκειται στο ότι μαθαίνεις πως το γεγονός ότι είσαι δυνατός δεν σημαίνει ότι είσαι και αήττητος. Σημαίνει ότι αποδέχεσαι τον εαυτό σου όπως είναι, με τις ατέλειές του, και ότι βρίσκεις το κουράγιο να παρουσιαστείς στον κόσμο όπως είσαι.
Η ιστορία σου δεν τελειώνει με την αναπηρία σου. Αντίθετα, συνεχίζει να εξελίσσεται καθώς εσύ είσαι αυτός που κρατάς την πένα της ζωής σου. Δεν χρειάζεται να έρθει ο ιππότης με το άσπρο άλογο και να σε σώσει. Εσύ είσαι ο ήρωας του εαυτού σου. Πρέπει να είσαι αρκετά δυνατός για να παραμείνεις ευγενικός, αρκετά σταθερός για να μη λυγίσεις και αρκετά πληγωμένος για να μπορέσεις να καταλάβεις και να βγεις αλώβητος μέσα από τις πληγές που σου έχουν προκαλέσει οι άλλοι.
Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα αμφιβάλλουν για τις δυνατότητές σου, που θα σου συμπεριφέρονται άσχημα επειδή είσαι διαφορετικός. Όμως, δεν είσαι εσύ αυτός που έχει το πρόβλημα. Πιστεύω πως το μόνο λάθος που κάνεις είναι όταν καταπιέζεις τον εαυτό σου και προσπαθείς να γίνεις αντίγραφο κάποιου άλλου. Σταμάτα να δίνεις σημασία στα λόγια των άλλων και άκου τη μόνη φωνή που αξίζει. Τη δική σου φωνή, τη δική σου αλήθεια, τη δική σου δύναμη.
Επιμέλεια κειμένου Σωτηριάδου Χριστίνα
Πηγή κειμένου και εικόνας themighty.com