Πρέπει να αφαιρείται ο δακτύλιος παχυσαρκίας; Αν ναι, πότε;
Πολλά έχουν ακουστεί τα τελευταία χρόνια για τις επεμβάσεις που βοηθούν στην απώλεια κιλών. Το γαστρικό μπαλόνι, ο δακτύλιος ή το γαστρικό μανίκι. Είναι ένα πολύ λεπτό θέμα και σίγουρα όποια απόφαση και αν πάρετε, καλό θα ήταν να βρείτε τον κατάλληλο γιατρό για την περίπτωση σας και να είστε σίγουροι για την απόφαση που θα πάρετε. Άλλωστε είναι μια απόφαση που θα αλλάξει όλη τη ζωή σας!
Ο Σωτήρης Γαβριήλ, Ειδικός Χειρουργός, που ασχολείται αποκλειστικά με τη νοσογόνο παχυσαρκία και την αντιμετώπισή της, έχει γράψει ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον άρθρο για το δακτύλιο παχυσαρκίας. Σας το προτείνω να το διαβάσετε όσοι έχετε κάνει ήδη κάποια επέμβαση ή το σκέφτεστε μελλοντικά.
“Στις μέρες μας έχουν τοποθετηθεί και τοποθετούνται χιλιάδες γαστρικοί δακτύλιοι στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η τεχνική του δακτυλίου συνεχίζει να είναι επίκαιρη καθώς από τη φιλοσοφία της είναι μια τεχνική πλήρως ανατάξιμη ανά πάσα στιγμή.
Το σίγουρο είναι ότι στις περιπτώσεις που ο ασθενής ξαναπάρει σωματικό βάρος, είτε επειδή τον κοροϊδεύουν οι ρευστές υπερθερμιδικές τροφές (ρευστοποιημένα γλυκά) και επανέλθει το επίπεδο γκρελίνης αποκτώντας ξανά βουλιμικές τάσεις, είτε επειδή έχει γλιστρήσει ο γαστρικός δακτύλιος ή παρατηρηθεί διάβρωσή του στο στομάχι λόγω της βουλιμίας, τότε ο τελευταίος θα πρέπει να αφαιρείται. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η πιο ενδεδειγμένη τεχνική είναι το γαστρικό μανίκι ή κατά περίπτωση η γαστρική πτύχωση.
Στις περιπτώσεις που ο δακτύλιος έχει καλά αποτελέσματα, οι οποίες αποτελούν και την πλειονότητα αυτών, έχοντας ο ασθενής χάσει τα επιθυμητά κιλά, τότε ο δακτύλιος πρέπει να παραμένει ενώ θα πρέπει να συστήνεται η αφαίρεσή του μόνο όταν ο ασθενής βρίσκεται σε μεγάλη ηλικία (άνω των 70 ετών). Ακόμη στις περιπτώσεις εκείνες που παρατηρείται καλή πορεία αλλά χαλάει η ποιότητα ζωής του ασθενούς με συχνούς εμετούς συστήνεται και εδώ η αφαίρεση του δακτυλίου.
Και στις δύο ανωτέρω περιπτώσεις η αφαίρεση του δακτυλίου καλό θα ήταν να συνοδευτεί από γαστρική πτύχωση ώστε ο ασθενής να μην παρουσιάσει υποτροπή παχυσαρκίας, ξαναπαίρνοντας το επιπλέον σωματικό του βάρος. Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις όπου ο ασθενής θα μπορέσει να χαλαρώσει το δακτύλιο, να αναμείνει το πέρας 1-2 χρόνων και εφόσον δεν έχει σημειωθεί αύξηση του σωματικού του βάρους να προχωρήσει στην αφαίρεση του χωρίς την διαδικασία της πτύχωσης.
Οι απόψεις ότι ο δακτύλιος αποτελεί κακή ή παρωχημένη τεχνική είναι τελείως ευκαιριακές, δεν στηρίζονται σε επιστημονική βάση και είναι αποτέλεσμα σκοπιμοτήτων. Σήμερα η τεχνική του δακτυλίου εφαρμόζεται σε όλη την Ελλάδα και διεθνώς με την προσθήκη φυσικά νέων δεδομένων όπως η γαστρική πτύχωση και το γαστρικό μανίκι.
* Ο Σωτήρης Γαβριήλ, Ειδικός Χειρουργός, έχει εξειδίκευση στη λαπαροσκοπική χειρουργική σε όλες τις παθήσεις των χοληφόρων, παχέως εντέρου, σκωληκοειδίτιδα, κήλες και την χειρουργική ογκολογία ενώ τα τελευταία 13 χρόνια ασχολείται αποκλειστικά με τη νοσογόνο παχυσαρκία και την αντιμετώπισή της.
Βογιατζής Ηλίας