Ποία από τις 4 μορφές αρτηριακής πίεσης είναι η πιο επικίνδυνη;
Η μεταβολή της αρτηριακής πίεσης έχει πολλές μορφές. Η σταθερή αύξηση της πίεσης, η ασταθής, η πρωινή και η νυκτερινή. Ποια όμως μορφή της θεωρείται η πλέον επικίνδυνη; Με τον όρο «έχω πίεση» ο πολύς κόσμος εννοεί ότι έχει αρτηριακή υπέρταση. Η φυσιολογική πίεση του ανθρώπου είναι 120 mmHg η συστολική που ο κόσμος την αποκαλεί «μεγάλη» και 80 mmHg η διαστολική που ο κόσμος την αποκαλεί «μικρή».
Εν τούτοις, με αυστηρά κριτήρια, εάν ένα άτομο κατά τη διάρκεια της εφηβείας του έχει μεγάλη πίεση 110 mmHg και όταν ενηλικιωθεί αυξηθεί στο 130 mmHg, η αύξηση αυτή θεωρείται προϋπέρταση, γεγονός που σημαίνει ότι σε λίγο χρόνο το άτομο αυτό θα αποκτήσει επίσημα υπέρταση. Είναι αλήθεια ότι η υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση) καταστρέφει τον εσωτερικό χιτώνα των αρτηριών (ενδοθήλιο) και γενικά καθιστά ευάλωτο το τοίχωμά τους στην αθηροσκλήρωση.
Η αθηροσκλήρωση καταστρέφει στην πράξη τα τοιχώματα των αρτηριών και δημιουργεί αλλού στενώματα και αλλού ανευρύσματα, με σοβαρότατες επιπλοκές για τη ζωή του ανθρώπου, όπως το έμφραγμα του μυοκαρδίου, τα εγκεφαλικά επεισόδια και οι θανατηφόρες ρήξεις των ανευρυσμάτων. Τα πλέον επικίνδυνα ανευρύσματα είναι αυτά της αορτής και των αρτηριών του εγκεφάλου.
Οταν η αρτηριακή πίεση είναι σταθερά υψηλή, τότε αυξάνονται οι πιθανότητες να συμβεί μία από τις θανατηφόρες επιπλοκές που προκαλεί η αθηροσκλήρωση των αρτηριών. Εν τούτοις, η διεθνής βιβλιογραφία (Lancet) υποστηρίζει ότι οι μεγάλες διακυμάνσεις της αρτηριακής πίεσης μέσα στο 24ωρο είναι πιο επικίνδυνες από τη σταθερά αυξημένη αρτηριακή πίεση χωρίς διακυμάνσεις.
Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, οι γιατροί που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα προβλήματα των υπερτασικών ασθενών θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί για να διασφαλίζουν σταθερή αρτηριακή πίεση χωρίς μεγάλες διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια του 24ώρου.
Γενικά τα όρια της φυσιολογικής πίεσης συνεχώς μειώνονται, γιατί έχει αποδειχθεί (μελέτη Framingham) ότι τα άτομα με χαμηλότερη τιμή της φυσιολογικής πίεσης (100-110 mmHg μεγάλη πίεση) είχαν καλύτερη επιβίωση από τα άτομα που είχαν υψηλότερη τιμή της φυσιολογικής πίεσης (120-130 mmΗg μεγάλη πίεση). Ετσι, συμπεραίνεται ότι ακόμη και εκείνοι που έχουν φυσιολογικές τιμές αρτηριακής πίεσης έχουν περισσότερες πιθανότητες να ζήσουν περισσότερο και με καλύτερη ποιότητα ζωής όταν η πίεσή τους κυμαίνεται στις κατώτερες τιμές.
Τελικά, η πλέον επικίνδυνη πίεση είναι η ασταθής, με μεγάλες διακυμάνσεις (αιχμές) κατά τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου. Οι κίνδυνοι από απότομη αύξηση της πίεσης και ιδιαίτερα η ρήξη των ανευρυσμάτων είναι υπαρκτοί μόνον όταν οι αρτηρίες πάσχουν από αθηροσκλήρωση.
Βογιατζής Ηλίας
Πηγή: Τα Νέα Ένθετο Υγεία/Δημήτρης Κρεμαστινός