Λωτός: ιδανικός για δίαιτα και τόνωση της μνήμης
Εξαιρετική πηγή β-καροτίνης, βιταμίνης C και καλίου είναι ο λωτός, με αποτέλεσμα να συμβάλλει στην καλή όραση, στην τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος, και στη ρύθμιση της αρτηριακή πίεσης.
Αυτό το όχι πολύ γνώριμο για την Ελλάδα φρούτο, έχει διουρητικές και καθαρτικές ιδιότητες και το γευόμαστε μόλις πέσουν τα πρώτα κρύα, δηλαδή στο τέλος Οκτωβρίου. Ωστόσο, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε απλά σάκχαρα είναι καλό να αποφεύγεται από εκείνους που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, αναφέρει η Κλινική Διαιτολόγος Διατροφολόγος κυρίαΈφη Δέδε και συνεχίζει:
Το χρυσοκόκκινο χρώμα του οφείλεται σταφλαβονοειδή, καθώς επίσης περιέχει πολυφαινόλες και κατεχίνες, οι οποίες είναι γνωστές για την που είναι ισχυρά αντιοξειδωτική δράση τους. Περιέχει βετουλινικό οξύ, μια ουσία που έχει αποδειχτεί ότι είναι ιδιαίτερα δραστική ενάντια σε αρκετές μορφές καρκίνου. Περιέχει β-καροτένιο και λυκοπένιο, ζεαξανθίνη και κρυπτοξανθίνη, όπου ενισχύουν την ασπίδα προστασίας των κυττάρων ενάντια στις ελεύθερες ρίζες που είναι υπεύθυνες για την πρόωρη γήρανση αλλά και για την εμφάνιση μεγάλου αριθμού ασθενειών.
Περιέχει βιταμίνες της ομάδας Β (κυρίως θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, πυριδοξίνη και φολικό οξύ) οι οποίες έχουν ευεργετικές ιδιότητες για το νευρικό σύστημα, με αποτέλεσμα να τονώνουν την πνευματική διαύγεια και μνήμη. Είναι πλούσιος σε ιχνοστοιχεία όπως μαγνήσιο, χαλκό, χολίνη. Περιέχει φυτικές ίνες και έτσι είναι ιδιαίτερα ευεργετικός σε άτομα που υποφέρουν από δυσκοιλιότητα. Χάρη στη μεγάλη περιεκτικότητα του σε απλά σάκχαρα, είναι μια πολύ καλή πηγή ενέργειας κατάλληλη για άτομα με αυξημένη φυσική δραστηριότητα (π.χ αθλητές).
Τα 100 γρ. φρέσκου λωτού παρέχουν μόλις 70 θερμίδες ,άρα είναι ιδανικός για άτομα που ακολουθούν μια ισορροπημένη διατροφή, καθώς επίσης και εκείνους που επιθυμούν να μειώσουν το σωματικό τους βάρος. Δεν πρέπει να καταναλωθεί αμέσως μετά τη συγκομιδή είναι απαραίτητο να περιμένουμε να ωριμάσει περισσότερο, να εξαλείψει το τυπική στυπτική γεύση που προκαλείται από την υψηλή περιεκτικότητα σε τανίνη. Στην πραγματικότητα, στο τέλος της διαδικασίας ωρίμανσης η τανίνη είναι μειωμένη, ενώ αυξάνονται τα σάκχαρά του, δίνοντας στον καρπό το χαρακτηριστικό του άρωμα.
Έφη Δέδε Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος,
Πηγή: www.onmed.gr