Η βράβευση του Ταξιλδάρη, το παράπονό του και το «κράξιμο» του Ζουγανέλη
– Πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης (30/4) στο κτήριο της Παλιάς Βουλής στην Αθήνα η βράβευση του Άλεξ Ταξιλδάρη από τον φορέα «Μαζί για το Παιδί», στο πλαίσιο των βραβείων που έγιναν θεσμός για αυτούς που ακόμα νοιάζονται για τον πλησίον τους και διοργανώθηκαν φέτος για τέταρτη χρονιά.
Ο κομοτηναίος παραολυμπιονίκης τιμήθηκε για το έργο του, όπως και η Ελπινίκη Βελεγράκη από τα Χανιά που τιμήθηκε με το βραβείο «Έργο ζωής», που από το 1995 αφιέρωσε τη ζωή της στην ίδρυση του Κέντρου Ημερήσιας Φροντίδας και Απασχόλησης Ατόμων με Αναπηρία (Κ.Η.Φ.Α.ΑΜΕΑ), με σκοπό να συμβάλλει, σε μια καλύτερη και αξιοπρεπή ζωή, των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους.
Ο Ταξιλδάρης τιμήθηκε με το Βραβείο «Μάθημα Ζωής» γιατί, όπως αναφέρεται, «υπερβαίνοντας τους περιορισμούς της αναπηρίας του, δεν κατάφερε να μας κάνει περήφανους μόνο με τις αθλητικές του διακρίσεις, αλλά εργάστηκε σκληρά ιδρύοντας το σύλλογο “Περπατώ” και το σωματείο “Ηρόδικος” με σκοπό να βοηθήσει και άλλους ανθρώπους με αναπηρίες να αυτονομηθούν και να ζουν με αξιοπρέπεια. Έχει μετατρέψει με την στήριξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, την Κομοτηνή σε μια πόλη προσβάσιμη στα άτομα με αναπηρίες. Μάλιστα χάρη στις πρωτοβουλίες του, η Κομοτηνή είναι μια πόλη υποψήφια για να τιμηθεί από την Ευρώπη γι’ αυτόν το λόγο».
Ο Άλεξ, που χρειάστηκε να πληρώσει από την… τσέπη του για να μπορέσει να ταξιδέψει στην Αθήνα και να παραστεί στην εκδήλωση, παρέλαβε το βραβείο του από τον πρώην Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή και Συνήγορο του Πολίτη, ομότιμο καθηγητή Νικηφόρο Διαμαντούρο. Ενώπιον του κατάμεστου ακροατηρίου από επιφανείς προσωπικότητες της αθηναϊκής κοινωνίας, ο Άλεξ Ταξιλδάρης μίλησε με λόγια καρδιάς, συγκίνησε τους πάντες όταν προβλήθηκε ένα απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ που έχει γυριστεί για αυτόν αλλά δεν δίστασε να εκφράσει και το παράπονό του:
«Είχα έρθει πριν τρία χρόνια και πάλι σε αυτήν την αίθουσα γιατί βραβεύονταν ο σύλλογός μου “Περπατώ” από τις “Νησίδες Ποιότητας”. Είχα τότε ευχηθεί η βράβευση εκείνη να αποτελέσει την αφορμή να μπορέσω να επισκεφθώ την επόμενη φορά την Παλιά Βουλή και να μπω με αξιοπρέπεια. Ακόμα και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κουβαλήθηκε για να μπει τότε. Τα χρόνια πέρασαν, αλλά δυστυχώς τίποτα δεν έγινε. Πάλι κουβαλήθηκα για να μπω μέσα. Νέα σφαλιάρα. Θέλησα να αλλάξω φανελάκι και δεν υπήρχε τουαλέτα. Υπάρχει συγκεκριμένος νόμος για τα Μουσεία και τα δημόσια κτήρια στην Ελλάδα, που εδώ μέσα δεν τηρείται. Και έτσι σήμερα δεν μπορούσαν να μπω εδώ, στο κέντρο της Αθήνας, στο κτήριο της Παλιάς Βουλής, που κάποτε μου προκαλούσε δέος και θαυμασμό. Όποιος μπορεί να βοηθήσει να διορθωθεί κάτι, ας το κάνει».
Είχε απόλυτο δίκιο ο Άλεξ. Στην Παλιά Βουλή, που λειτουργεί πλέον ως Μουσείο, δεν υπάρχει πρόσβαση για άτομα με αναπηρία. Χρειάστηκε ώρα και κόπος για να βρεθεί ο τρόπος να ανέβει τα σκαλιά και να βρεθεί στην αίθουσα για να παραλάβει το βραβείο του. Το ίδιο και για να φύγει. Όλοι ανατρίχιασαν εκείνη την στιγμή. Κάποιοι δάκρυσαν. Ήταν κάτι που το κατάλαβε πρώτη η γνωστή δημοσιογράφος Σία Κοσιώνη, παρουσιάστρια της όλης εκδήλωσης. Ακολούθησαν κάμποσες άλλες βραβεύσεις, τιμητικές διακρίσεις διαφόρων μεγάλων και υπερήφανων χορηγών και ευεργετών των φορέων που διοργανώναν την εκδήλωση. Ελάχιστοι είχαν κάτι να πουν στον Άλεξ για τα όσα είχε πει, αν και πολλοί έσπευσαν μετά το τέλος της εκδήλωσης να του σφίξουν το χέρι. Μέχρι που προς το τέλος τιμήθηκαν οι Σμαράγδα Καρύδη, Γιάννης Ζουγανέλης και Μαρία Μπεκατώρου για ένα σποτ στο οποίο πρωταγωνιστούν μαζί με Παύλο Τσίμα, το οποίο θα αρχίσει σύντομα να προβάλλεται στις τηλεοπτικές οθόνες με σκοπό την εξασφάλιση γευμάτων σε άπορες οικογένειες.
Ήταν τότε που ο Ζουγανέλης ζήτησε από την Κοσιώνη το μικρόφωνο, για μια σύντομη παρέμβαση. Και έκανε τους παρεβρισκομένους να κοκκινίσουν ντροπιασμένοι και να χαμηλώσουν το βλέμμα. Δυστυχώς δεν το περιμέναμε, δεν προλάβαμε να ανοίξουμε μαγνητοφωνάκι και να καταγράψουμε λέξη προς λέξη τα λεγόμενά του.
Υπήρχαν κάμερες, αλλά αμφιβάλουμε αν θα προβάλουν τα λόγια του ή έστω εκείνα του Άλεξ. Θυμόμαστε όμως πολύ καλά το νόημά των βασικών σημείων της σύντομης από καρδιάς παρέμβασης του Γιάννη Ζουγανέλη και σας τα μεταφέρουμε:
«Δυστυχώς οι νομοθέτες μας λένε ότι εφαρμόζουν την ισονομία και την ισοπολιτεία, αλλά όταν το λένε αυτό, το εννοούν για τους αρτιμελείς και αποδεικνύεται αυτό από αυτήν εδώ την αίθουσα, που κάποτε ήταν Κοινοβούλιο. Λέμε ότι έχουμε διδάξει τον πολιτισμό στην Ευρώπη, αλλά είμαστε οι πιο απολίτιστοι Ευρωπαίοι. Ξέρω ότι δεν αρέσουν αυτά που λέω, αλλά έτσι είναι.
Έχω βαρεθεί να ακούω αυτά τα περί “Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες”. Αναπηρία είναι, ανάπηροι είναι.
Έχω μεγαλώσει σε οικογένεια αναπήρων και γνωρίζω πολύ καλά τι σημαίνει αυτό, έχω βιώσει από πολύ μικρός τον κοινωνικό ρατσισμό. Και οι δύο γονείς μου ήταν ανάπηροι. Η χώρα μας είναι πολύ πίσω σε αυτόν τον τομέα. Ίσως έγιναν κάποια βήματα μετά τους Παραολυμπιακούς Αγώνες, αλλά ήταν ελάχιστα. Πραγματικά λυπάμαι. Πολλοί από όσους βρίσκονται εδώ θα πουν ότι θα κάνουν ό,τι μπορούν και δεν θα κάνουν τίποτα. Γιατί αν ήθελαν, θα είχε αλλάξει η κατάσταση. Εγώ φίλε μου Άλεξ, δεν μπορώ να σου πω ότι θα αλλάξει η κατάσταση. Αυτά τα λόγια όμως μπορώ να σου προσφέρω και να σε συγχαρώ για την προσπάθειά σου. Είμαι μαζί σου…».
Ο Ζουγανέλης αποχώρησε λίγο πριν ολοκληρωθεί η εκδήλωση, αλλά φρόντισε να συνομιλήσει για λίγο με τον Άλεξ.
[youtube id=”SiLuiM9_yWU” width=”620″ height=”360″]
Μιλώντας βιαστικά στο ThrakiSportS, δήλωσε ενήμερος για το έργο που επιτελεί ο Άλεξ Ταξιλδάρης με τον σύλλογό του στην Κομοτηνή και χαρούμενος που τον γνώρισε, έστω βιαστικά, για πρώτη φορά από κοντά, ενώ υποσχέθηκε με την πρώτη ευκαιρία να επισκεφθεί την Θράκη…
ΠΗΓΗ : www.thrakisports.gr